آرشیف

بیا در کوهساری مالب چشمه تماشا کن
کناری کودکان بنشین برای آب غوغا کن

چمن زار وطن خشکید خدایا لطف میفرما

فرو ریز آب رحمت را تو دردی ما مدوا کن

گناه و معصیت از ماست گناهی گوسفندان چیست
الهی من نمیدانم تو رحمی خود بآنها کن

تحمل این عذاب سخت نباشد آنقدر آسان
ولی دانم شدم کجرو مرا بر راست همرا کن

سحر گاهان بآب چشم دو دست اندر دعا دارم
به رمز ابتلای خود خدا یا خلق دانا کن

بدر باری که شاهان را ز تقوی باب بگشایند
ببخش بر عاصیان خود همه زین بیش شیدا کن

علم ناز و تکبر نیست بر درگاه او مقبول
شفیع المذنبین را کوش آنجا زود پیدا کن