آرشیف

کودن ها و بیسوادان سیاسی، متعصبین و مریضان روانی، اجیران و نوکران دشمن و مراکز اسلام دشمن، که افغانستان را به نام قوم و زبان تجزیه مېخواهند و عملاً طرح فدرالی شان در واقعیت و از لابلای سایر اظهارات شان و از جمله به رسمیت نه شناسی ناقلین زمان شاه و … به تحقق جنایات شبیه پارتیشن هند 1948…، تلاش دارندو و این چوبک زنی در کثافات ګذشته را برای تهیهٔ لقمهٔ چرب ولی متعفن برای خود وسیله ساخته و یا آنرا در عدالت پسندي و عدالت پروري پوشهای طلا و عدالتخواهي داده و میپوشانند. ایشان در مواردی استدلال دارند که این کوه، آن درخت و فلان قوم و زبان خوب و فلان بد هست!  مګر میشود خلاف تمام اصول علمی کریمینالوجي و جرم شناسي، مانند فاشیستها و هیتلری ها اندیشید،  جرم ، جنایت، انحراف، تخلف و متخلف را هویت قومی و زبانی داد؟ 

تمرکز به بحثهای اقلیت و اکثریت  قومی و زبانی افغانستان و درین میان به تاجران و خود خوانده های قوم  و زبان بازار ګرم، تهیه دیدن، نابخشودني بود و هست! این کار را استخبارات دشمن و حاکمیت های پراشوتی و استخباراتی شان با جزیه دادن و دادن پول مثلاً تخصیص بند برق بر دریایی لوګر را بخاطر بقای حاکمیت خود، برای  قبر سازی پدران و متعلقین مافیایی قوم و زبان دادن و از مردم افغانستلن فرصتهای طلایی غیر قابل تکرار را ربودند و هنوز هم دل شان یخ نکرده و همان پرتوکل حاکمیت بی کفایت و خود فروخته و ادامهٔ جنایات تصفیه های قومی و زبانی میخواهند. عدهٔ این جنایات را به زعم خود تعبیر جنایتکارانه کرده و از ارتکاب آن هم حیا و شرم ندارند. 

جرم و تخلف در جوامع بشری واقع میشود  و متخلف به طور معمول از ارتکاب جرم و تخلف حد اقل شرم دارد. حالت غیر قابل قبول زمانی هست که متخلف و جنایتکار به تخلف و جنایت میبالد و از آن شرم و عار ندارد! 

جرم و جنایت در تمام جوامع بشری به وقوع میپیوندد. جنایتکار و متخلف یک قدم  پیش و دست قانون و پولیس تعقیبش میدارد. اما مشکل زمانی بد و مافیایی میشود که متخلف  و جنایت کار جز قدرت سیاسی باشد و یا آنر خود ساخته باشد. چیزیکه در جمهوریت  افغانستان و چیزیکه  در تعداد از کشور های عقب مانده کم و بیش و در موارد غیر قابل تحمل هست! 

ما به چنین  حالات مواجه بوده ایم و قاضی ما آله ای دست جنایت بوده و در موارد اصلاً به قاضی رفتن را منتفی کرده اند! 

تخلف و خطا را بشر در مراحل مختلف مرتکب شده و سیاسی ازین مستثنا نیست. اقرار سیاسی به تخلف شهامت و تلاش برای تلافی قابل قدر. اما متخلف و عاصی سیاسی با وجود توبه حق زعامت مجدد را ندارد!!!

واپس به اصل موضوع: 

زمانیکه در جنګ سوم افغان و انګلیس در قندهار و اطراف آن شهدای مجاهدین  از جانب  عساکر استعمار ګر بلندي ګرفت و درنتیجه تمام افغانها از تمام اقوام به دفاع از جهاد و استقلال آغاز کردند از قندهار از تمام اقوام، شیعه و سنی و هزاران هزار به خط مقدم رهسپار شدند و رقتند و عساکر استعمار وارخطاء شد، قومندان عساکر استعمار شخصیت بلند پشتون را به طور مرموز در قندهار شهید کرد  و در محله ای هزاره و شیعه نشین انداختن و آوازه کردند که این شخص را شیعه ها و هزاره ها کشتند. در نتیجه صدها خانهٔ هزاره و شیعه در قندهار آن وقت چور و جپاول و عدهٔ زیاد شان کشته  شدند، و در نتیجه تمام کسانیکه از جملهٔ شیعه و هزاره در جبههٔ مقدم جهاد آزادی در جنګ سوم افغان و انګلیس شانه به شانهٔ هم میجنګیدن از جبههٔ جنګ به قندهار بر ګشتند و به این ترتیب افغانها دربین خود به قتال استقامت داده شدند!  ازین مثالها زیاد هست! 

کتله های بزرګ شیعه و هزاره که از ظلم و تعدی عبدالرحمن خان قادر به فرار شده بودند و در کویتهٔ  پاکستان امروز و مشهد ایران امروز، مسکون شده أند، تا امروز از جانب استخبارات کشور های مذکور مورد سؤ استفاده و تقویت تنش های قومی و زبانی بکار ګرفته شده اند…. 

افغانها را به نام قوم و زبان در بیست سال جمهوریت منابع خارجی و داخلی کشاندند و مواجه ساختند و یا حال دارند شماری از کشورهای جهان، بنابر تحریکات علم برداران قومی و زبانی ، به  حاکمیت همه شمول در افغانستان اغوا میکنند و تأکید  دارند و درین میان خود را بلند و دیګران را نفیه و یا ظالم و متجاوز معرفی می دارند! در حالیکه علم ثابت کرده  که خوبی و بدي، اساس قومی و زبانی نداشته، قوم و زبان برای تفاهم نیک افغاني و انسانی هست! 

مبارزه برای عدالت اجتماعی را با تهدید نفیهء یک کتله، میدارند و این نابخشودنی  هست! 

بلی، اساس قرار دادن قوم و زبان در مسایل سیاسي ګناه نابخشودنی هست.

بلی قومی ګرایي  و زبان را راه حل ساختن   نادرست و خود معضل ساز است تا حل! 

در مبداء خطاء و فتنه. عدهٔ ساده لوحانه  دارند که  راه حل را خود آګاهانه و یا معذورانه به راه مشکل ساز و به جان هم انداختن افغانها، شکستن وحدت اسلامی  و مسلمان  انتخاب کرده اند، که یا معذور و یا هم مزدور أند!

حاکمیت طالب که در افغانستان مصالحهٔ سیاسی نه کرد و جانب امریکایی سر زنده کشیدن را اولویت داد و دلالان سیاسی جیب پر کردند و برنامه های استابلشمنت پاکستان به صورت نتیجه، تطبیق شد، نظام براندازی و همه ساختار ها برهم خورد، قوانین قبلی عملاً ملغا و قوانین مشروع، مدون، و متداول وجود ندارد و نه برای نظام مشروع و ایجاد آن از جانب حاکمیت دیفکتوی موجود طالب تعهد وجود دارد و …. یعنې این نظام و حاکمیت بدون در نظر ګرفتن خوبی و بدی آن، خود مشروع نیست و به مشروعیت متداول  باور هم نداره، به کدام صلاحیت، و کدام تعهد تقاضای شریک ساختن و همه شمول ساختن از ایشان صورت میګیرد؟ چنین تقاضاء در مبداء غلط و به یقین مرجع مشروعیت حاکمیت سیاسی  ملت هست و این ایجاب توافق مقدماتی بر میکانیزم  رسیدن به آن را دارد و ستیج طبعي موجود سیاسی در عالم اسباب به نیروی خود، توکل به الله متعالی و همکاري جهاني باید به این پروسه اولاً توافق   و بعد به ملت مراجعه و از تجارب نیک بشری استفادهء اعظمی بدارد. 

ما حاکمیت  همه شمول و همه قبول  نه ، بلکی حاکمیت مشروع متداول میخواهیم و آن بر اصل یک شهروند، یک رأی، حاکمیت قانون و تطبیق قانون مشروع متداول برهمه یکسان و بر ایجاد حاکمیت منبعث از ارادهٔ ملت باور داریم. 

منظور ما حاکمیت سیکولار نیست! 

منظور ما حاکمیت مطابق به انتخاب ارزشهای اسلامی و انسانی  و در مطابقت به دست آوردهای عام  بشری در مطابقت به اسلام  دین مقدس ماست و انتخاب مسلمان در وجود ملا و عالم و پیشتاز جامعه  در همین چوکات هست! 

بس هست به لحاظ الله متعالی! دیګر این مردم را به جان هم به نام قوم، زبان و سمت تحریک نه کنید! 

با این نسخه های مزخرف و تاریخ زده و غیر انسانی و غیر اسلامی، و چوبک زدن در کثافات گذشته مردم ما را به جان هم آګاهانه و  یا معذورانه تشویق  نه کنید و نه اندازید! 

بیایید همه دست به دست هم داده و منطق حق را عام سازیم و برای تحقق آن ، این پروسه را آغاز کنیم! 

تعداد از ساختار های سیاسی قدمهای خوبی درین راه برداشته أند!  و امیدواری های خوبی درین میان بوجود آمده! 

و جزاکم الله خیرا

داکتر صلاح الدین سعیدی 

۰۰۴۴۷۸۸۶۴۷۴۶۳۸