آرشیف

سیلاب‌زده‌گان در ولسوالی مرغاب ولایت غور که خانه‌های‌شان را در سیلاب‌های ويرانگر از دست داده‌اند، در هفته‌های پسین به شهر فیروزکوه، مرکز این ولایت، آواره شده‌اند. براساس آمارهای مردمی، نزدیک به ۴۰۰ خانواده آسیب‌دیده از روستاهای ولسوالی مرغاب در منطقه «پشته گاومرک» شهر فیروزکوه جابه‌جا شده‌اند.

سیلاب‌های اخیر در ولایت غور خسارات هنگفت مالی و تلفات جانی زیادی به‌جا گذاشته است. اکثریت آسیب‌دیده‌گان در مناطق دوردست غور به دلیل عدم دسترسی به خدمات صحی، نبود امکانات و بی‌توجهی نهادهای مددرسان به مرکز این ولایت آمده‌اند.

براساس آمارهای مردمی، نزدیک به ۴۰۰ خانواده سیلاب‌زده‌ از روستاهای مختلف ولسوالی مرغاب ولایت غور به منطقه «پشته گاومرک»، از مربوطات شهر فیروزکوه، آمده‌اند که در وضعیت دشوار به‌سر می‌برند.

بی‌جاشده‌گان مرغاب که اکنون در خیمه‌ها در شرق شهر فیروزکوه زنده‌گی می‌کنند، با ابراز نگرانی از وضعیت دشوار زنده‌گی خود می‌گویند که برای زنده‌ ماندن، مناطق خود را تر ک کرده‌اند، اما در این ‌جا نیز در وضعیت بد به‌سر می‌برند و انتظار دارند که از سوی نهادهای مددرسان مورد حمایت قرار گیرند.

گل احمد، باشنده مرغاب، می‌گوید که خانه‌اش را سیل برده و اکنون در منطقه «پشته گاومرک» در خیمه روز و شب می‌گذراند. او می‌افزاید که به امید روزهای بهتر مرغاب را به قصد فیروزکوه ترک کرده، اما در این‌ جا با دشواری‌های فراوان‌تر روبه‌رو شده است.

این باشنده مرغاب تصریح می‌کند: «سیلاب‌های امسال همه چیز ما را گرفت. خانه ما از بین رفت، تمام داروندار ما زیر خاک و سنگ شد. سه چهار ماه با بدبختی به مرغاب زنده‌گی کردیم، اما دیگر چاره نبود و مجبور شدیم به فیروزکوه آمدیم.»

این بی‌جاشده غوری می‌گوید که برای امید به زنده‌گی بهتر ترک دیار کرده، اما در فیروزکوه نیز در گرسنه‌گی و بی‌سرپناهی به‌سر می‌برد.

فضل احمد، از باشنده‌گان روستای جنداک ولسوالی مرغاب، می‌گوید که امکانات زنده‌گی‌اش را سیل برده و مجبور شده تن به آواره‌گی بدهد. او مدعی است که در شهر فیروزکوه نیز به آب و نان دسترسی لازم ندارد.

این آسیب‌دیده از سیلاب‌ها تاکید می‌کند که ۳ تا ۴ ماه را در روستای خود در وضعیت دشوار به‌سر برده و اکنون برای زنده ماندن به فیروزکوه آمده است، در حالی که در این‌ جا نیز وضعیت سختی حکم‌فرماست. او مدعی است که بی‌جاشده‌گان در این منطقه به سختی به آب دسترسی پیدا می‌کنند و نیز امکانات دیگر برای زنده‌گی کردن ندارند.

عبدالقیوم، بی‌جاشده‌ دیگر مرغاب است. او می‌گوید: «تقریباً ۱۱ روز شده که از مرغاب به فیروزکوه آمده‌ایم، هیچ چیز به خوردن نداریم، همه خانواده‌ها گرسنه شب‌وروز خود را سپری می‌کنند. اگر به ما کمک نشود، وضعیت بدتر خواهد شد و کودکان ما تلف خواهند شد.»

در همین حال، مقام‌های محلی در دیدار با بی‌جاشده‌گان در «پشته گاومرک» وعده ایجاد سرپناه و عرضه خدمات داده‌اند. حدود یک ماه قبل، عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی رییس‌الوزرای طالبان، به این منطقه رفته و شهرکی را برای سیلاب‌زده‌گان غور افتتاح کرده است.

عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ طالبان در غور، گفته است که این گروه تلاش می‌کند خدمات بهتری برای بی‌جاشده‌گان ارایه کند. او بدون نام بردن از کمک‌های این گروه، از نهادهای مددرسان و افراد خیرخواه، خواسته که به سیلاب‌زده‌گان کمک کنند.

نثار احمد (نام مستعار)، از باشنده‌گان غور، ادعا کرده که ۴۰۰ خانواده مرغاب به «پشته گاومرک» آمده‌اند که باید مورد حمایت نهادهای دولتی و مددرسان قرار بگیرند.

این باشنده غور همچنان ادعا کرده که بی‌جاشده‌گان آب و نان ندارند و نیز کودکان‌شان در وضعیت بسیار دشوار به‌سر می‌برند؛ اما هیچ کمکی از سوی طالبان دریافت نکرده‌اند.

گفتنی است که سیلاب‌های اخیر در نقاط مختلف غور خسارات هنگفت مالی به‌جا گذاشته، اما کم‌تر مورد توجه نهادهای دولتی تحت کنترل طالبان و موسسات کمک‌رسان واقع شده است.