آرشیف

شب آمد

شب آمد وگیسو

شبِ گیسوانِ توآمد.

*

وسرگرم پروازبودم ازخود

                         درین شب

وآرامش جان

           وپیکرتو

                    همرهم بود.

*

تهی بودم ازهایهوی خیابان وازشهر

ستاره درین شب

حکایت زهشیاروخسبیده می کرد

ومهتاب باقصه هایش

مراتابه آینده می بُرد

                   ودرخواب می شست

ومی خواستم تا به پایان دنیا

درختِ سپیدارباشم.

*

همه تاروپودم درآن شب

نشستن میانِ شقایق وآینه ها بود.

*

زبوی خوشاینداندام تو

                 سرشاربودم

ومی شد بگویم :

              غمم همرهم نیست.

*

شب گیسوانت چنین بود.

.

۲۰۲۲

برلین،

جرمنی

.

.