آرشیف

سـنـا تـور مـحـمـد نـصـیـر خـا ن فـر زنـد اربا ب آقـا شـیـر خـان در سـال 1318 هـجـری شـمسـی در قـریـه ُ تـهــآ ب و لـسـوا لـی تـولـک چـشـم به جـهـا ن گـشــود . تـحـصـیـلات خـصـو صـی اش را نـزد عـلـمـا ی دیــنــی در هـما ن دهـکـده اش  فـرا گـرفـت و سـپـس نیـا بـت ریا ســت ا قـوا م خـویـش را در کـنـا ر پــدرش بــه عــهــده گـر فـت و دریـن ا مـر بـزرگ مـو فـقـا نه ا ز آ ز مـون زما ن بـر آ مـد وتـوا نـسـت ا عـتـمـا د کـا مــل اقـوا م و مـرد م خویـش را کـسـب نـما یـد . مـو صـو ف ضـمـن ایـنـکه ریُــس قـو م خـویش بود ند مدت ( 4  )  سـا ل را به صـفـت مـحـٌر ر مـحـــکــمــه ُ و لـسـوا لـی تو لـک ا یـفا ی وظـیـفــه نــمـود ند ، مع الـو صـف بنا بر اعـتـما  د ی خا ص کـه مـر دم برا ی ا یـشــا ن داشـتــــنــد در نـتـیـجـه ُ یـک هـمـه پــر سـی عـمـو می و انـتـخـا با ت آ زاد به صـفـت ریُـیس کـمـیـسـون صـلـح و ا خـوت ا سـلا می و لـسـوا لـی تـو لـک بـر گـزیـد ه شــد  نـد  که خو شـبـخـتـا نه  از عـهـده  انـجـا م ا ین امـر  خطـیـر ، مقـد س،مـلـی و اســـلا می  بسـیـا ر مـوفــقـــا نـه  بـر آ مـد ند و هـمـا ن بـود که مـیـزا ن  ا عـتـما د مـر دم نسـبـت بـه شـخـصـیـت و صـدا قـت ایـشـا ن  به حـدی رسـیـد کـه در عـهـد ریا سـت جـمـهــوری  دا کـتـر نـجـیـب الله  مـر دم با کـما ل ا حـتـر ا م از ایـشـا ن  تـقـا ضـا نـمـو د ند تـا در مجـلـس سـنـا ی هـما ن و قـت خـود را کا ند ید نـما یـنـد  و هـما ن بود که  در نـتـیـجــه راُی گـیـری آزاد و شـفـا ف با کسـب آرا ء مـرد م به حیـث سـنـا تـو ر منـتـخـب مـر د م ا نـتـخـا ب گـر دید ند وازین طـریـق به صـفـت سـنـا تـو ر مـنـتـخـب مـلـت به سـنــا ی ا فـغـا نسـتـا ن راه یا فـتـنـد  و در طـی مد ت وظـیفـه داری ایـشـان توا نسـتـنـد با صـد اقـت و ایـما نـداری اسبـا ب رضـا یـُت مـر د م و مـلـت خویش را کسـب کـنـند. بـعـد از پــیروزی مـجـا هـد ین نـیـز بـه حـیـث ریُیـس  قـوم ویـک شـخصــیــت مـلـی رهـبـر ی ا قـوا م خـویـش را به عـهـد ه داشـتـند. با کـمـا ل تـا ُ سـف در حـیـن تـسـلـط طا لـبـا ن مـو صـوف با وصـف کـبـر سـن  از طـر ف نیـروهای طا لـبـا ن برا ی مد تـی به جـر م ا یـنـکه با نیـروهای مقـا ومـت وفا دا رهسـتـند نـخـسـت دسـتـگـیـر  وبـعــد ا زندانـی شـد ند و پـس از لـت وکـوب هـا ی بـیـر حـمـا نه و شـدید و  شـکـنـجـه هـا ی عــد یـده ُ جسـمی وروحـی که مـتـا ُ سـفـا نه مـنـجـر بـه مـعـلـو لـیـت دا یـمی ایـشـا ن گـرد ید از حـبـس ر هـا و آ نـگاه  مـجـبـور بـه تـر ک مـحـل سـکـو نـت اصـلــی شـا ن گـر دیـد ند و تا خـتــم د ورهُ طا لـبـا ن در دیا ر مـهـا جــرت و دور از مـحـل سـکـو نـت  ا صـلی شـا ن حیـا ت بـسـر بردند . و لـی هــر گــز ا ز اثـر این لـت وکـوب ها  و شـکـنــجـه هـا ی بـیـر حـمـا نـهُ کــه بر ایـشـا ن وارد شـده بود   صـحـت کا مـل نیـا فـتـنـد بـلـکه بـه صـورت دایـمـی  مـعـلـول و مـعـیـوب بـودند . سـر انـجـا م در شـب جـمـعــه مـورخ  ســو م  / مـیزان سـا ل 1388 به عـمــر 70 ســا لـگــی جـا ن را به جـا ن آ فـریـن سـپـر د ند . ایـشـا ن یک شـخـصـیـت  صـبـور ،  با شـهـا مت، مـتـد یـن ، پـر هـیـز گا ر، بـا عـا طـفـه ، دلـسـوز و نـهـا یت  مـهــر با ن و مـهـما ن نوا ز بـودند .روح شـا ن شـا د و قـبـر شـا ن پـر نـور. انا لله و انا الیه را جـعـون.