آرشیف

همبستگی ملی

 
 
 
س.د.سرگردان از دیار چهارسده.
 

عقرب سال 1388
مقامات بلند پایه دولت وهیئت های که ازمرکز به غور می آیند وبالآخره اکثریت مطلق جامعه افغانی متفقا به این امر تصدیق دارند که مردم غور عقب مانده، بیسواد، مظلوم ومحکوم قرار گرفته اند. عدم دانش وآگاهی مردم غورازیکسو واندیشه  زور سالاری از سوی دیگرسبب اتلاف حقوق شان گردیده که تنها عامل بدبختی ناآگاهی مردم غورهم نمیتواند باشد.
دولت نیز مسئولیت ودین خودرا دربرابر این مردم وملیت مظلوم ادا ننموده تاجائیکه به دولت مربوط میشود درپست ها وبخش های مختلف ادارات اشخاص نیک، امانت داروکاردان را در امورات این مردم نگماشته تا حقوق این مردم تلف نگردد بلکه افراد ناسالم، خویش خور، خودپرست وسودجورا که معامله گران ماهراند، درامور این مردم غریب مسلط ساخته واین گماشته گان تاآنجاکه درتوان دارند، به منفعت خود، اقوام، دوستان وخویشاوندان  خویش کار مینمایند وبعد ازین هم حال بهمین منوال خواهد بود.
خبر های نشر شده از طرف عوام بصراحت از ادارات بدنام وبدکنش که عامل بدبختی مردم میباشند وشماری از مردم را ذیحق وعده  دیگری را بیحق میسازند، نام می برند. مردم در هرجا تبصره دارند که بعضی ازاین ادارات بازدوبند مقامات بلندتر وموقع دادن به کارمندان قوم پرست دست به کارهائی میزنند که  جز رنجش ودل سردی چیز دیگری به بار نمی آورند. چنانچه گفته میشود که  کارکنان ریاست انکشاف، سره میاشت وعودت مهاجرین بر فرق سر دیگران سنگ می بارند وبرتارک سر اقوام خویش  تاج کمک و افتخار. طوریکه  تمام پروژه ها وکمک هارا به قریه های تبار خویش داده ودیگران را بچند قدمی نزدیک ادارات خویش راه نمیدهند. بقرار یک روایت به تعداد 18 پروژه دردوقریه الندر وسنگبارداده شده  درحالیکه سایر قریجات از این امتیاز محروم اند وبسیاری قریه ها حتی یک پروژه هم ندارند طوریکه دربرابر سنگبار قریه ئی وجود دارد که تاهنوز نام پروژه را نشنیده است. معلوم نیست که بررسی دراین راستا وظیفه دولت میباشد یا ملت.
گذشته از این بنظر نگارنده درنظام های دموکراسی برخورد مامورین وعمال دولت  باید دربرابر اتباع شریفانه باشد اما رئیس انکشاف دهات غور که قیافه شناس وکالبد شکاف ماهر است مراجعین موترداروپولداررا احترام میگذارد ومراجعین بی پول را مانند سگ تعقیب مینماید وبجان مردم می افتد.رئیس سره میاشت نیز همینطور. اینهم رویش دموکراسی . دوعنصر انکشاف دهات خیرمحمد وانجینر ناخوان وبیسواد هزاره که از صنف اول بالاتر نخوانده تمام پروژه هارا مال موروثی پدری خویش دانسته اند که بدون پول بکسی نمیدهند.
آنانیکه با معارف سروکاردارند،  استفاده جوئی های آن اداره را بیرون ازمرز وقیاس میدانند  به نحویکه هر مفتیش وسرمعلم ومامور گرگ درنده وبی نظیر وقت اند  که گوئی خون پیرهن یوسف از دهان اینان بیرون ریخته است.
منی سرگردان که نیز زنگ کمک را شنیدم خودرا تلاش تلاش به  دربار اینان رسانیدم تا بهره ئی از ایشان نصیب گردم  اما ندانستم که  این ددان با این هیبت وصلابت ازکجا به این اوصاف نایل گردیده اند. باآنکه قبل از رسیدن به اینجا آوازه ایشان را شنیده بودم ولی باورم نمی آمد که چنین باشد اما همینکه ایشان را ازنزدیک دیدم  از ذات باریتعالی استغفار وامان خواستم. با خود زمزمه کردم که :
دولت حامد کرزی بیهوده بگوش این ملت سرود امحاء فسادرا خوانده روانست . چرا ؟ این بلاهای بدرا که خودش گماشته از سر این ملت دور نمی سازد ومسئول  کی میباشد؟ دولت یا ملت؟

خوانندگان وشنوندگان عزیز قضاوت کنند.
 
بااحترام
س.د. سرگردان