آرشیف

278 حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ نَصْرٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ هَمَّامِ بْنِ مُنَبِّهٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: ابوهریره از نبی کردم (ص) روایت می کند که فرمود :  كَانَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ يَغْتَسِلُونَ عُرَاةً، يَنْظُرُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ، بودند بنی اسرائیل که برهنه غسل میکردند و بعضی شان به سوی بعضی دیگر نگاه میکرد ( ظاهراً این کار درشریعت شان جائز بوده و الاّ موسی علیه السلام آنها را منع می کرد ، اما ابن بطال رحمت الله علیه جواز برهنه غسل کردن را در شریعت حضرت موسی علیه السلام بعید دانسته و فرموده: این عمل شان مانند دیگر اعمال داّل بر سر کشی و فساد بنی اسرائیل است) وَكَانَ مُوسَى صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَغْتَسِلُ وَحْدَهُ، وموسی (ع)  تنهاغسل می کرد فَقَالُوا: وَاللَّهِ مَا يَمْنَعُ مُوسَى أَنْ يَغْتَسِلَ مَعَنَا إِلَّا أَنَّهُ آدَرُ،(بنی اسرائیل) گفتند: سوگند به خدا که موسی را از غسل کردن با ما باز نمیدارد ، مگر اینکه او آدر است (آدر به معنایی ورم و انتفاخ بیضتین میباشد) فَذَهَبَ مَرَّةً يَغْتَسِلُ، یک بار موسی (ع) رفت غسل می نمود فَوَضَعَ ثَوْبَهُ عَلَى حَجَرٍ، و جامۀ خودرا بر بالای سنگی گذاشت فَفَرَّ الحَجَرُ بِثَوْبِهِ، سنگ باجامۀ او فرارکرد فَخَرَجَ مُوسَى فِي إِثْرِهِ،موسی (ع) در پی آن سنگ بیرون شد (ومی دوید)يَقُولُ: ثَوْبِي يَا حَجَرُ،در حالیکه میگفت ای سنگ جامۀ من را بگذارحَتَّى نَظَرَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ إِلَى مُوسَى، فَقَالُوا: وَاللَّهِ مَا بِمُوسَى مِنْ بَأْسٍ،تا آنکه بنی اسرائیل به سوی موسی نگاه کردند و گفتند سوگند به خدا ، به موسی (ع) هیچ عیبی نبودوَأَخَذَ ثَوْبَهُ، فَطَفِقَ بِالحَجَرِ ضَرْبًا و(موسی علیه السلام) لباسهایش را گرفت درحالیکه شروع نمود که میزد بسنگ به زدنی (یعنی سنگ را به شدت میزد)فَقَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: وَاللَّهِ إِنَّهُ لَنَدَبٌ بِالحَجَرِ، سِتَّةٌ أَوْ سَبْعَةٌ، ضَرْبًا بِالحَجَرِابوهریره (رض) گفت سوگند به خداوند (ج) که به سنگ اثری است شش اثر یا هفت اثر (شک راوی است) ، از روی زدنی که به سنگ گرد
تبصره : از سوق حدیث دانسته می شود که مراد مومنان بنی اسرائیل است و برهنه غسل کردن و دیدن عورت یکدیگر در شریعت ایشان روا بوده است و موسی علیه السلام که تنها غسل میکرد ، عمل برافضلیت می نمود و کشف عورت حضرت موسی برای مردم برای دفع مظنونیت و برای سالم نشان دادن حضرت موسی برای بنی اسرائیل ، یک معجزۀ الهی بود و همینطور حدیث فوق دلالت دارد براینکه از شأن مومن و مسلمان نیست که بدروغ سوگند بخورد.
 
حدیث هذا :
دلیل است بر اباحت تعری برای غسل وغیر آن زمانیکه در خلوت ودور از چشم مردم باشد ودلالت میکند بر جواز نظر بر عورت در وقت ضرورت وجواز قسم بر اخبار ، مانند قسم حضرت ابوهریره رضی الله عنه ، وبیان کنندۀ معجزۀ حضرت موسی است که عبارت از فرار سنگ باشد (عمدة القاری).