آرشیف

ز ملک خـــــاوران هـنـــگامه یی بـرپــا شده بنگــر
جهان روشن نمودی از شعاع و نور خود چون روز

ز کابل تا به تهــــــران و دوشــــــنبه غلغله برپاست
شدی از موکب اجــــــلال نــــوروزی شـرف اندوز

مبارک باد ســــال و مـــه و روز نــــو براین کشور
چنان که روزگـاری ما ز یـُمـــن آن شود بهـــــروز

به اســتـقـبــــــال آن آید بهــــار دل و بهــار انــدیش
به چشم منکــــران آید چو خـار یا تــیر جـــگـر دوز

درین فصل جهان افـــروز دانی موج گل از چیست؟
که تا چون گل زیبــــا اندیش گردد مردمان امـــروز

به نزد اهـــــــل بیـنـش گــــردش مــاه و ایــــام دانی
بود عـــــبرت ز نیک و بــد و یا هم تجــــربت آموز

بده مژده به اهــل فکر و فرهــــنگ حالـیـا یـــــاران
جهـــــان نو شد تو هم از نو گــرایی چیزی را آموز

ز الطاف خــــــداوندی جهـــــان مـــرده احــــــیا شد
تو هم خود را تکانی ده درین فصل جـهــــان افروز

ز نور طلعت خورشـــــید عـــــدل گردد جهان ایمن
ســـــــپاه مصلحـــــان گردند بر اهریمــــنان پــیروز

از آن لـطـفی که حــــق دارد برای بـنـــــــدگان خود
منــــور گردد این شـــــام سیهی ما همی چـون روز

خـــــــدایا در امان داری ســر ســـــرباز این میهــن
که از ســـــــــنگر سوی منزل بیاید سالم و پـــیروز