آرشیف

ساختمان های مکاتب ابتدایه قریه برنجی ولسوالی دولینه ولایت غور که درسال ۲۰۱۰ در مدت ۵ ماه به هزینه (۲۴۷۳۷۱۰) افغانی از کمک سفارت جاپان اعمار شدند، در حال حاضر این اماکن به مخروبه های با قدامت چندین دهه مبدل شده است.
طبق آمار ارایه شده ریاست معارف غور ، ۱۵۰ دختر و ۲۲۴ پسر در این دو مکتب مصروف فراگیری درس و تعلیم استند، اما شاهدان عینی می گویند که تعداد شاگردان در این دو مکتب به مراتب کمتر از آمار رسمی استند.
از فرو ریختن شیشه های ساختمان های مکاتب ابتدایه ذکور و اناث قریه برنجی به نظر میرسد که قصداً توسط سنگ و چوب هدف قرار گرفته، هیچ دروازه ی در این ساختمان ها سالم نیست، با آنکه قلفک های مدرن در آن استفاده شده بود. و شماری از این دروازه ها از بیخ و بنیاد برانداخته شده بودند. قسمت های از آهن چادر که سقف را پوشش داده نیز به مخروبه های پس از جنگ شباهت دارد.
در ساختمان مکتب متوسطه اناث برنجی تنها دروازه یک اتاق توسط سیم آهنی و قلف و همچنان کلکین هایش توسط خشت مسدود شده بود، تمامی هست و بود مکتب در این اتاق خلاصه میشد، چند جلد کتاب با ۳ یا ۴ کارتن که ظاهراً حاضری و نتایج شاگردان در آن مانده بود، بگونه ریخته به نظر میخورد و در کنارش بشکه و گیلاس پلاستیکی که احتمالا برای ذخیره آب استفاده میشد، وجود داشت.
و همچنان در ساختمان مکتب متوسطه ذکور برنجی نیز دروازه ی نیمه سالم یک اتاق که توسط زنجیر ساختگی و میخ های بزرگ کوبیده شده در دیوار، بسته شده بود؛ دو کلکین این اتاق توسط ۴ چوب که به هدف ممانعت از عبور و مرور باشد، مسدود بود؛ اما ۴ پله این دو کلکین به روی رفت و آمد باز بوده و در داخل این اتاق یک پایه میز، ۳ چوکی پلاستیکی، یک فرش و چند جلد کتاب با حاضری شاگردان و معلمین، ترقی تعلیم و نتایج شاگردان به چشم میخورد.
به نقل از مسوولان آمریت معارف ولسوالی دولینه، این دو اتاق که قسماً محافظت شده بود، کتابخانه و انبار خانه های بودند که تمامی امکانات موجود از قبیل کتب درسی، نتایج شاگردان، حاضری، میز و چوکی در آن نگهداشته میشد.
با آنکه ساختمان ها از لحاظ استقامت مستحکم به نظر میرسید و ظاهراْ پیکر این ساختمان ها به استثنای آهن چادر سقف آن شکستگی های نداشت، اما بلندی سطح زمین و پنجره های که گمان میرود چند سال قبل زینه های بوده که اطفال به کمک پنجره ها گرفته و از پله های آن بالا میرفتند؛ در وضعیت بدی قرار داشت. فروریختگی های سیمان و شیشه ها، فرونشستن و تخریب زینه ها و تخت پیشروی دروازه های عمومی ساختمانها، استفاده از کلکین ها به عنوان مسیر رفت و آمد، تخریب آهن چادر سقف ساختمانها، دروازه ها، نبود میز و چوکی، عدم توجه به چند جلد کتب درسی و نتایج شاگردان از نشانه های بود که بیشتر شباهت به سنگر های پس از جنگ را داشت.
اما این اماکن نه سنگرهای جنگی بود و نه هم شاهد جنگ های اسلحه مدرن، بلکه شاهد قهر طالبان و نوجوانان بود که با سردادن نعره الله اکبر توسط سنگ و چوب تمامی شیشه ها و دروازه های آنرا فروریختانده بودند.
میراجان راسخ آمر معارف ولسوالی دولینه علت تمامی این نا بسامانی ها را بی کیفیت بودن کار ساختمانی توسط شرکت قرارداد کننده و تخریب دروازه ها و شکستاندن شیشه ها توسط طالبان و مردم محل عنوان میکند.
آقای راسخ گفت، چند سال قبل طالبان شیشه ها و دروازه های این ساختمان ها با نعره الله اکبر توسط سنگ و چوب شکستاندند و همچنان شیشه های برخی از کلکین ها و دروازه ها که از سنگ و چوب طالبان جان بسلامت برده بودند در سال های اخیر توسط نوجوانان، شکستند.
وی در جوب این سوال که، بی توجهی در بخش کتب درسی و نتایج شاگردان کی ها مقصر اند؟ گفت:" ضعف اداره این دو مکتب است و این موضوع را پی گیری خواهم کرد".
آمر معارف ولسوالی دولینه گفت که وی دو مرتبه بخاطر ترمیم دوباره این ساختمان ها به ریاست معارف پیشنهاد کرده، اما به اساس کمبود بودجه برای ترمیم این ساختمان ها اقدام صورت نگرفته است.
ولسوالی دولینه ولایت غور در مجموع ۴۱ باب مکتب دارد که شامل ۴ باب لیسه، ۱۳ باب متوسطه، ۲۳ باب ابتدایه و یک باب مدرسه علوم دینی است، طبق آمار ریاست معارف غور در سال ۱۳۹۵ به تعداد ۵۱۶۶ شاگرد ذکور،  ۲۶۱۲ شاگرد اناث که مجموعا ۷۷۷۸ شاگرد میشود در ۴۱ مکتب رسمی معارف در ولسوالی دولینه مصروف فراگیری درس و تعلیم بودند.