آرشیف

رئیس جمهور آینده افغانستان به کمک آقای خلیل زاد وهمگرائی سیاسی جامعه جهانی نیازمبرم دارد.
آقای قوی کوشان مدیرمسئول هفته نامه بیرون مرزی امید با آقای خلیل زاد در واشنگتن مصاحبه نمود که این مصاحبه در هفته نامه امید شماره 945تاریخ 22 حوت 1391مطابق به 13 مارچ 2013 نشر شد وهمچنان به( تارنگار) سایت های معتبر مربوط افغانستان نیز به نشر رسید .ومزید برآن آقای خلیل زاد با تارنگار 8صبح ورادیو آریانا بطورمشترک مصاحبه نموده است که طرح سوالات 8 صبح واردیو آریانا مشابه به طرح سوالات آقای کوشان بود. 
قبل از اینکه در مورد مصاحبه های آقای خلیل زاد تبصره ائی داشته باشم بائیست تذکر دهم که این نوشته به منظور حمایه وپشتیبانی از فعالیت های سیاسی و یا احتمال کاندید شدن آقای خلیل زاد نیست ومن به حیث یک هم وطن که به آینده سیاسی وسرنوشت افغانستان خیلی علاقه دارم نظر خودرا به روی کاغذ آورده وآنرا با وطنداران در میان میگذارم . 
سوال های که آقای کوشان مطرح نمود درحقیقت همان سوٌ تفاهم های سیاسی وافواهاتی بود که توسط گروه های مختلف سیاسی کشور از مدت ها به این طرف بر سر زبانها بود وگروه های مخالف سیاسی که با روش آقای خلیل زاد همگرائی سیاسی نداشتند او را مسبب اصلی مشکلات سیاسی افغانستان تلقی میکردند , بارها شنیده شده که مسئولیت انتخاب آقای کرزی را به حیث رئیس اداره موقت درکنفرانس بن آلمان به آقای خلیل زاد نسبت میدهند . وآقای خلیل زاد دراین مصاحبه بطور واضح تذکر داد که در کنفرانس بن که از جانب ملل متحد توسط آقای اخضر ابراهیمی رهبری میشد و نماینده رسمی امریکاه دراین کانفرانس آقای دابینز بود نه آقای خلیلزاد ولی او به حیث همکارآقای دابینز درکنفرانس بن سهم داشت مزید بر آن در کنفرانس بن نماینده های آلمان , روسیه, هند وپاکستان نیز حضور داشتند. گروپ روم وسه گروپ دیگر, اتحاد شمال , گروپ قبرس , واز پشاور گروپ آقای گیلانی در کنفرانس اشتراک داشتند گرچه آقای ستار سیرت از جانب گروپ روم به حیث رئیس اداره موقت پشنهاد گردید ولی اتحاد شمال در حالیکه قوی ترین گروپ نسبت به سه گروپ دیگر بود وبعد ازمغلوب شدن طالبان کنترول کابل را بدست داشتند و آقای قانونی در کانفرانس بن رهبری گروپ اتحاد شمال را به عهده داشت پشنهاد روم را که آقای سیرت به حیث رئیس اداره موقت انتخاب شود گروپ اتحاد شمال رد نمود وسه گروپ دیگر نیز نظر آقای قانونی را تائید نمودند . بعد از چند روزمباحثه بالاخره گروپ روم آقای کرزی را به حیث رئیس اداره موقت پشنهاد نمود که مورد تائید آقای قانونی و دوگروپ سیاسی دیگرگردید وآقای خلیل زاد در مصاحبه توضیح کرد که وی درمورد رد آقای سیرت وانتخاب آقای کرزی رول نداشته است .
سوال بعدی آقای کوشان از خلیل زاد در مورد تدوین قانون اساسی کشور بود که گفته میشود یک تعداد آقای خلیل زاد را مسئول تغیرات درمواد قانون اسا سی میدانند وبعضی ها درمصاحبه های تلویزون ومقالات نشر شده ادعا نموده بودند که در متن اصلی قانون اساسی که در لویه جرگه تصویب شد بعداٌ تغیراتی بوجود آمده است وحتی ادعا شده بود که در پنجاودو مورد خاص در متن قانون اساسی تغیرات رونما شده که متن اصلی که در لویه جرگه تصویب شد با متنی که توسط آقای کرزی توشیح گردید فرق دارد . دراین مورد آقای خلیل زاد به وضاحت توضیح نمود که آوردن تغیر درمتن قانون اساسی بعد از تصویب لویه جرگه کارآسانی نیست واگراین حرکت صورت میگرفت یک جنجال بزرگ سیاسی را تولید میکرد و مزید برآن در تدوین قانون اساسی یک تعداد اشخاص مسئول که نمایندگی از گروه های مختلف میکردند دقت خاص بخرج میدادند ومراقب هرگونه پیش آمد سوٌ درقانون اساسی بودند وگذشته از آن حکومت در وقت تدوین قانون اساسی یک حکومت ائتلافی بود ومن به یاد ندارم که در زمان سفارت من سروصدائی از تغیر قانون اساسی بلند شده باشد ودرمتن قانون اساسی کدام تغیری رونما نگردیده باشد ولی از نگاه ادبی یا انشائی فقط به منظور فهمیدن بهتر حروف وکلمات بهترادبی جاگزین شده ( آدیت شده )که متن وماهیت اصلی مواد قانون اساسی را متاثر نساخته است. اشخاص ویا گروپی که دراین مورد شایعه پرانی میکنند جامعه افغان رادر این مقطع زمانی و حساس به ناباوری وچند دستگی کشانیده و به اصطلاح آب در آسیاب دشمنان کشورمیریزند کاریست خیلی نادرست واغوا کننده چنانچه که میگویند : "مرا به خیر تو امید نیست شرمرسان". 
سوال دیگر از آقای خلیل زاد در مورد سیستم سیاسی کشور بود که آقای خلیل زاد سیستم نظام اداره مرکزی را در لویه جرگه قبولانده است بازهم آقای خلیل زاد در جواب اشاره نمود که افغانستان درجنگ های سی ساله خیلی ضعیف و دفکتو به ملوک الطوایفی تقسیم ویک انارشی حکمفرما بود وبرای آنکه یک حکومت تحت اداره مرکزی قوی بمیان بیاید و انارشی وخود سری های گروپ های مسلح مختلف مهارشود گروپ های در گیر, تنظیم ها برای رفع جنجال های سیاسی واختلافات تصمیم گرفتند که قانون اساسی 1964 دوره شاهی را که به دهه دیموکراسی مسماه بود اساس قرارداده وبه عوض دادن قدرت سیاسی به پادشاه قدرت سیاسی را به رئیس جمهورمحول ساختند. ودر خلال این مدت به عوض تشکیل یک ادوی ملی وپولیس ملی توجه شود وافراد مربوط به گروها وتنظیم ها بائیستی به اردوی ملی جذب وبه تدریج پروسه ملکی سازی را تقویه بخشند وآقای خلیل زاد به روند انتخابات آینده خوشبین است که یک انتخابات آزاد , عادلانه وشفاف با حمایه ملل متحد وکمک جامعه جهانی صورت خواهد گرفت وراجع به کاندید خود درانتخابات آینده آقای خلیل زاد جواب رد ویا تائید کاندید شدن خودرادرانتخابات در این مصاحبه ها ارائه نکرد ولی او به گروپ های سیاسی ونهاد های جامعه مدنی و اشخاص زی نفوذ سیاسی تماس ها برقرارونشست های را انجام داده و درمصاحبه ها پیشنهاد نمود که افغانستان به یک اجماع ملی سخت ضرورت دارد ودراین راه باید همه گروپ های سیاسی نهاد های دولتی وجامعه مدنی افغانستان به یک یاچند کاندید انتخابات ریاست جمهوری با اتحاد کامل سهم بگیرند .
برگردیم در شروع این نوشته که چرا نهاد های سیاسی و رئیس جمهور آینده کشورما به کمک وحمایه سیاسی آقای خلیل زاد ضرورت دارد ؟ قبل از اینکه به این نظرتوضیحات داده باشم لازم دانستم که یک موضوع خیلی حساس را که افغانستان به آن ضرورت مبرم دارد بیان کنم : 
پاکستان در کانگرس وسنات امریکاه دارای یک لابی خیلی قوی است که چندین کانگرسمن وهمچنان سناتورهای بازنشسته امریکاه که ارتباطات نزدیک به اعضای فعال وبرحال کانگرس دارند به حیث لابیست استخدام کرده اند وبه لابی ها معاش از جانب حکومت پاکستان تادیه میشود که درسیستم سیاسی امریکاه بکلی این روش مجاذ است واین لابی ها ازعلاقه وانترست سیاسی پاکستان درکانگرس امریکاه حمایه میکنند وبا تاسف افغانستان ازاین روش سیاسی استفاده نکرده ولابی موثردرکانگرس امریکاه ندارد ودر اخیرسال 2014 که عساکرامریکائی خاک افغانستان را ترک میکنند افغانستان همچنان نیاز مبرم به لابی ها ی که ازعلایق وانترست سیاسی افغانستان درکانگرس امریکاه پشتیبانی کند ضرورت دارد ویکی از بهترین لابی ها برای افغانستان آقای خلیل زاد است وی باوجود داشتن تبعه امریکائی به افغانستان که زادگاه وی است علاقه زیاد دارد اگر وی کاندید ریاست جمهوری آینده افغانستان نباشد ونظربه ارتباطات قوی و نزدیکی که با نهاد های سیاسی وحزب جمهوری خواه دارد می تواند که به افغانستان مصدر کمک بزرگی شود وی در زمان سفارت خوددر کابل فشارهای قوی سیاسی را بالای پاکستان وارد نمود که حتی حکومت پاکستان از رئیس جمهورآنوقت امریکاه تقاضا کرد که آقای خلیل زاد را از سفارت افغانستان به یک موقف دیگر سیاسی تبدیل کند وامریکاه نظربه موقف حساسی که با پاکستان داشت اجباراٌ آقای خلیل زاد را به حیث سفیر درعراق مقرر نمود . حکومت آینده افغانستان بائیست از کمک آقای خلیل زاد استفاده اعظمی نماید.