X

آرشیف

در نهمین سالروز شهادت احمد شاه مسعود

 
بنام  خداوند جان  و  خرد
کزین بر تر اندیشه بر نگذرد
خانم ها و آقایان !
السلام علیکم :
ما امروز این جا در بزرگداشت شهدای جهاد و مقاومت به ویژه تجلیل از شهادت قهرمان ملی افغانستان احمد شاه مسعود قرار داریم . احمدشاه مسعود سی سال عمر خود را صرف مبارزه و پایداری در راه آزادی و عدالت کرد  و در فرجام  این سی سال جان خود را هم قربانی این مبارزه ساخت . مبارزه و جهاد او در این سالها مراحل مختلفی را پیمود :
مرحله ی اول سالهای نخست  مبارزه ی او را در سالهای جمهوریت سردار محمد داود تشکیل میداد . ایستادگی در برابر تجاوز شوروی و جنگ با ارتش سرخ دومین مرحله را در دوران مبارزات او می ساخت . حضور او در پایتخت و در فرماندهی نیروهای مسلح دولت اسلامی به عنوان وزیر دفاع سومین مرحله و سالهای مقاومت علیه طالبان و القاعده مر حله ی چهارم و نهایی سه دهه مبارزات او بود .
اگر به سیمای مسعود و ویژگیهای شخصیت او در تمام این مراحل نگاه شود ، او را چگونه می توان یافت ؟
پاسخ این پرسش را بر غم توفیر های  نهفته در اهداف و شرایط زمانی این مراحل در ثبات سیما و یک رنگی شخصیت او می توان جستجو کرد . او در تمام سالهای مبارزه و مقاومت ، این ویژگیها را داشت :
انسان مؤمن و معتقد که اعتقاداتش پیوسته در عملکرد هایش تبلور داشت .
متقی ، عابد ، متوکل و عفیف  بود . صراحت ، قاطعیت  و هدفمندی در تمام مراحل مبارزات  او به چشم می خورد .  بهره مند از  اراده ی قوی و بر خوردار از  توان مقاومت و پایداری شگفت انگیز بود . عملگرایی تؤام  با ارزیابی و خرد ورزی داشت و پیوسته با آرمان و امید می زیست . در شرایط تلخ و دشوار یأس و شکست ، امید می آفرید و برای یاران و همرزمانش انگیزه و روحیه ایجاد می کرد . آدم ها را در میدان مبارزه و مقاومت بیشتر از آنچی که بودند می ساخت . در حالت بحران ، با مدیریت خوب ظاهر می شد و به مهار بحران می پرداخت .
در حالی که او سه دهه عمر خود را در مبارزه و جنگ با دشمنان افغانستان سپری کرد ، داعیه و آرمان  صلح را پیوسته  با خود داشت .
احمد شاه مسعود سیمای یک افغانستان آزاد ، آرام و آباد  را در سایه ی  صلح و امنیت جستجو می کرد . از این رو  به هر صدایی که در جهت صلح در تمام  مراحل مبارزه و مقاومتش بلند می شد ، لبیک می گفت و از  هر فُر صتی برای تحقق صلح بهره می گرفت . قرار داد آتش بس و صلح او با نیروهای شوروی در دهه ی هشتاد میلادی برغم هر گونه توجیه و برداشتی ، داعیه و آرمان او را در جهت تأمین صلح به نمایش میگذارد . مسعود در تمام سالهای جنگ با گلب الدین حکمتیار و طالبان تلاش های مستمری برای تحقق صلح انجام داد . سفر او به میدانشهر در 22 دلو 1373 خورشیدی به مقر فرماندهی طالبان بدون هیچ نیروی مسلح ، ریسک بسیار بزرگی بود که عمق علاقه و پایبندی او را به صلح نشان میداد .
نشان و شاهد دیگر از دلبستگی احمد شاه مسعود به صلح این بود که در هیچ مقطعی از سه دهه مبارزه و مجاهدت ، خود را انقلابگر فرامرزی در جهت اشاعه ی آیدئولوژی انقلابی خویش به بیرون از مرز های افغانستان معرفی نکرد . مبارزه و جنگ  وی در داخل افغانستان برای صلح و آزادی وطنش بود . باری خطاب به خارجی های عرب و مسلمانی که به نام جهاد در افغانستان می جنگیدند گفت ، هر کس جهاد می کند برود در کِشور خود جهاد کند .
 احمد شاه مسعود چنان برای صلح تپید که جانش را بر سر صلح گذاشت . او در برابر کامره ی تروریستان القاعده نشست تا به دنیای عرب پیام صلخواهی خود و نیاز صلح را برای وطنش برساند و اَعراب را به کمک در تأمین صلح فرا بخواند .
احمد شاه مسعود انسان آزاده و وطندوست بود . به آزادی و و طنش علاقه ی بسیار داشت .  او  پیوسته هوای یک افغانستان واحد ، با ثبات ، پیشرفته و مقتدر را در سر می پر وراند .  استحکام  وحدت  ملی را مستلزم  و متضمن این آرمان تلقی می کرد .  و  تحکیم پایه های این وحدت را  در شکل گیری  نظام  عادلانه ی سیاسی  جستجو می نمود .  او نماد آزادی و وطندوستی بود که در سالهای جهاد و مقاومت خویش با دو تجاوز خارجی جنگید .
احمد شاه مسعود  در این مبارزه و جنگ علیه هر دو تجاوز بر حق بود . هم در میدان نبرد با تجاوز شوروی و هم در معرکه ی پیکار و مقاومت با مثلث طالبان ، القاعده و حامیان خارجی آنها . حقانیت مقاومت مسعود در برابر این مثلثِ بیداد و تجاوز روشنتر و بیشتر بود . چون مسعود در این مقاومت هم حقانیت داشت و هم مظلومیت . 
9 سال پیش از امروز ، احمدشاه مسعود با همان نیرویی می جنگید که در این 9 سال ،  42 کِشور به رهبری ایالات متحده امریکا و یگانه پیمان بزرگ نظامی جهان "ناتو" با ده ها هزار نیروی خود در کنار ده ها هزار نیروی دولت افغانستان  می جنگند .
9 سال قبل بسیاری از کِشورهای ذیدخل در جنگ و بی ثباتی سه دهه ی اخیر افغانستان به خصوص ایالات متحده امریکا ، کِشورهای اروپایی ، پاکستان و دولت های ثروتمند عربی خلیج فارس نه تنها چشم خود را بر حقانیت مقاومت مسعود می بستند ، بلکه  در جهت پیروزی طالبان والقاعده و شکست مقاومت گام بر می داشتند .
در آن سالها به مقاومت احمدشاه مسعود ائتلاف شمال علیه جنوب ، ائتلاف غیر پشتونها علیه پشتونها نام گذاشتند . ژنرالان حاکم پاکستانی به خصوص پرویز مشرف با لجاجت عجیبی به نمایندگی از طالبان سخن می گفت و به زعم خود حق حاکمیت پشتونها را در پیروزی و استحکام حاکمیت طالبان وانمود می کرد . او و حاکمان پاکستان پیوسته این ذهنیت را به امریکایی ها می دادند و شاهان وامیران نفت دار عرب را  کنار خود در حمایت از طالبان می کشاندند که طالبان یک جریان جدا از القاعده و برخاسته از جامعه ی پشتون هستند و خصومت با طالبان ، دشمنی با پشتونها و جامعه ی پشتون در افغانستان است .
اما 9 سال پس از مسعود  و مقاومت او ، طالبان  و القاعده  در حالی هم چنان به جنگ  ادامه دادند که قربانی اصلی جنگ آنها ، مردم  مسلمان و متدین پشتون در افغانستان هستند . جامعه ی پشتون پاکستان نیز  در این 9 سال به صف اول قربانیان جنگ طالبان کشانده شد . هر روز پشتونها در افغانستان و پاکستان قربانی  جنگ طالبان می شوند .  طالبان مکتب ها را بیشتر در مناطق پشتونها به آتش می کشند ، معلمان پشتون را سر می زنند ، و زنان با سواد و تعلیم یافته ی پشتون را می کٌشند ، فرهنگ عملیات انتحاری و ذبح گوسفند وار انسانها را در میان جوانان و حتی اطفال پشتونها ترویج  می کنند .
چرا پس از شهادت مسعود و مقاومت او ، در این 9 سالی که سپری شد قربانی اصلی جنگ و جنایت طالبان در گام نخست ، پشتونها هستند؟
پاسخ درست این پرسش ، دروغ پردازی و اراده ی نا پاک دشمنان صلح و آبادی افغانستان را آشکار می سازد و در مقابل ، حقانیت مبارزه و مقاومت احمد شاه مسعود را به اثبات می رساند .
 پیکار و مقاومت احمد شاه مسعود علیه طالبان و القاعده ، مقاومت عادلانه ی ملی و جنگ برای آزادی و عدالت بود ؛ نه ائتلاف شمال علیه جنوب و نه جنگ میان پشتون ها و غیر پشتونها . مسعود در این مبارزه و مقاومت سمبول وحدت ملی و نماد استقلال خواهی بود که صدها تن از مجاهدان پشتون در کنار او  و به فرماندهی مقاومت او جان خود را از دست دادند .
احمد شاه مسعود علی رغم  حقانیت  خود  بار دشوار مقاومت را مظلومانه و به تنهایی بدوش کشید . او بیداد و بی عدالتی  دولت های غربی و حاکمان عرب و مسلمان  در حمایت از طالبان و القاعده  و یا کم از کم  سکوت و بی اعتنایی آنها را به نظاره نشست تا شاهد بیداری  وجدان آنها بر این  بی عدالتی باشد .
اکنون 9 سال پس از شهادت احمد شاه مسعود ، حقانیت مقاومت او  هم برای مردم افغانستان و هم برای  کشور ها و جامعه ی جهانی که در خط مبارزه و مقاومت او قرار گرفتند ، آشکار تر می شود . اما آنچی که پس از فقدان مسعود در 9 سال  جنگ دولت افغانستان و جامعه ی جهانی به خصوص کشور های غربی با طالبان و القاعده به بحث و ارزیابی نیاز دارد ، بازتاب خواست ها و ارزش های عادلانه ی مقاومت مسعود است . تأمین صلح ، ایجاد پایه های دولت سالم ملی و معتدل اسلامی مبتنی بر  نظام  عادلانه ی سیاسی و اجتماعی ، گسترش وحدت ملی ، تعمیم رفاه و انکشاف متوازن اقتصادی  ، تقویت پایه های استقلال و همزیستی مسالمت آمیز افغانستان با کشور های همسایه ، منطقه و جهان خطوط کلی و اساسی ارزش های مقاومت احمد شاه مسعود بود . بحران افغانستان بدون تحقق این ارزش ها حل نمی شود .
 صلح برای افغانستان که احمد شاه مسعود جانش را قربانی آن کرد ، تنها غیابت جنگ نیست . صلح با آزادی و عدالت اجتماعی ، حاکمیت عادلانه ی ملی ، تحکیم و گسترش وحدت ملی  و رفاه اقتصادی پیوند ناگسستنی دارد . امروز در قرن 21 نمی توان به نظام  عادلانه و مدرن و  به تأمین وحدت مِلی ، تحقق ثبات سیاسی و پیشرفت اجتماعی در افغانستان با توسل به روش متروک ارباب رعیتی و کاربرد سیاست تبعیض و تزویر  و تمامیت خواهی دست یافت . 
آنچی را که برخی افراد و حلقه های غربی به نام  تجزیه ی افغانستان به عنوان نسخه ی حل این بحران زمزمه می کنند ، نه راه حل بلکه بیراهه ی رنج و مرارت برای افغانستان و حتی  همسایگان آن است . نسخه ی حل بحران افغانستان نه تجزیه و تفرقه و نه تبعیض و انحصار گرایی بلکه ، وحدت و همبستگی  ملی بر مبنای عدالت و برابری اجتماعی است . غربی ها به ویژه امریکایی ها و انگلیس ها که در افغانستان حضور نظامی دارند و از دولت ما با خون و پول خود حمایت می کنند ، اگر در این حمایت صادق هستند حمایت خود را در جهت تحکیم  نظام عادلانه و پایدار سیاسی  متمرکز سازند ، نه در جهت  اقتدار افراد و اشخاص .
نکته ی را که می خواهم در آخر عرض کنم این است که تجلیل و بزرگداشت از شهادت احمدشاه مسعود نباید یک تظاهر و رواج بدون پیام و هدف باشد . در بزرگداشت از یاد و نام مسعود چه در داخل کِشور و چه در هر گوشه ای از زمین  این پرسش را پیوسته در ذهن خود داشته باشیم  که چگونه میتوان به ارزش ها و آرمان های مجاهدت و مقاومت احمد شاه مسعود  که برمبنای عدالت ، استقلال و اعتدال اسلامی در افغانستان استوار بود دست یافت ؟ و چگونه میتوان سالروز شهادت او  را به گسترش تفکر عادلانه ی ملی و تحقق صلح و پیشرفت در افغانستان مبدل ساخت ؟
ممنون از توجه تان
شهر لندن ، یکشنبه 21 سنبله 1389 خورشیدی برابر با 12 سپتمبر2010میلادی

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.