آرشیف

 
رنج هست، مرگ هست، اندوه جدايي هست،
اما آرامش نيز هست، شادی هست، رحم هست، خدا هست.
زندگی، همچون رودی بزرگ، جاودانه روان است.
زندگی همچون رودی بزرگ كه به دريا می رود، دامان خدا را می جويد.
خورشيد هنوز طلوع ميكند
رکابی ستارگان هنوز از سقف شب آويخته است؛
بهار پیوسته در گذر است و دامن سبزش را بر زمين مي كشد؛
امواج دريا، آوازمی خوانند،
برميخيزند و خود را در آغوش ساحل گم ميكنند.
گل ها باز می شوند و جلوه می كنند و می روند.
نيستی نيست،
هستی هست،
پايان نيست،
راه هست.
تولد هر كودك،
نشان آن است که خدا هنوز از انسان نااميد نشده است..
پس چرا ما باید از خدا ناامید بشیم؟!!
امید داشته باش ............امید و باز هم امید