X

آرشیف

چــــــــــــــــــــــــــــــــــــرا؟
ژانویه 1, 2015

محی الدین فرهمند

دنبال کردن نویسنده

نـــازنـیــن بــر مـن جـفـا کــردی چـــرا
دسـت بــی کــس را رهــا کـردی چـــرا
 
روح من چون روح و جانت بود بگـو!
روح یـکـتـــا را جـــــدا کــــردی چــــرا
 
در نـفــس هـایــم تـو بـودی چـون هــوا
ایــن نـفــس را بــی هـــوا کـردی چــرا
 
چـشــم بـیـنــایـم تـوهـسـتــی در جـهـان
چـشــم مــا را نــا بـیـنــا کـــردی چـــرا
 
عـشـق پــاکــت مـال و ثـروت بـود مرا
دلـــربـــایـــم بـــی نـــــوا کــردی چـــرا
 
در نـگـاهــت صــد سخن تـفـسـیـر شــد
بــا جـنـــونـــم هـمـنــــوا کـــردی چـــرا
 
روز را پــیــکـار و شـب را غـم بــودم
بـــاز اخـتــــه بــــا بـــــلا کــردی چـــرا
 
در سـفــر مـهـــرت تــــوانـــایـی بـــداد
آدر سـفــر خـق را خـطـــا کـردی چــرا
 
مــن تـــرا دل هـــدیـــه کــردم بـا خـــدا
آن خـــدا را زیــــر پــــا کـــردی چــــرا
 
عـشـق را تـقصیر در کـارش کـجـاست
بــا جـفـــا دل را جــــزا کـــــردی چـــرا
 
من کجا خواهم رفت با این قلب چـاک
آه! بـگـو ایـن نــاروا کـــــردی چـــــرا
 
کـاش می شـد شـیـشه را پـیـوست داد
درد مــــا بــــی دوا کـــــــردی چــــــرا
 
 
2شب/10/10/1390
سروده محی الدین فرهمند

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

محی الدین فرهمند

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها