آرشیف

 
با توجه به برگزاری بعضی نشست ها و سیمینار های عوام فریبانه و سؤ استفادۀ برگزار کنندگان اینگونه کنفرانس ها از احساساتِ پاکِ اقوام شریفِ تاجیک ، افغان ، ازبک ، هزاره و دیگر باشندگانِ شریفِ کشور که فقط منجر به دامن زدنِ اختلافاتِ قومی و مذهبی خواهد شد ، همچنان روشن نمودن ضعفِ مدیریت و سازمان دهی نادرستِ برگزار کنندگان این گونه برنامه ها ، توجه خوانندگان گرامی را به نکاتِ زیر جلب می نمایم :
به باور انسان های خردمند و چیزفهم ، برگزاری چنین برنامه هایی باعثِ شهرتِ کاذبِ برگزار کنندگانِ آن ، همچنان جلو گیری از شناسایی چهره های واقعی این گروه و به بیراهه کشیدن اذهانِ مردم خواهد شد .
با توجه به اینکه باشندگانِ این سرزمین مردمانِ میهن دوست و صادق ولی سوگوارانه خوش باورند ، اگر سیمینار یا نشستی این چنینی ، آنهم در ارتباط با تاریخ و فرهنگِ شان برگزار گردد ، بدون اینکه بررسی نمایند که چه کسانی طراحِ چنین برنامه هایی میباشند ، صادقانه در آن شرکت میکنند .

به عنوانِ نمونه در کنفرانسی که بتاریخ چهاردهم دسامبر در دانشگاهِ وستمنستر لندن برگزار گردید ، یکی از گردانندگانِ این نشستِ به ظاهر علمی و تحقیقی ، با بی حرمتی به جایگاهِ ارزشمند شهید ، خود خواهانه چنین گفت : ( مسعود و ربانی در طول زندگی هرگز جرأت نکردند که خود را تاجیک بنامند ) و نابخردانه از بکارگیری واژه های  شهید و استاد و احترام به قهرمانِ ملی کشور شهید مسعود و استاد بزرگوار شهید ربانی اجتناب نمود . در حالیکه یک مسلمان زادۀ واقعی به قرآن کریم که می فرماید : (یاَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ . یعنی اى مردم ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را ملت ملت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يكديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد در حقيقت ارجمند ترين شما نزدِ خدا پرهيزگارترين شماست بى ‏ترديد خداوند داناى آگاه است ) ایمان دارد و از آن پیروی می کند . اگر چنین شخصی به دینِ مبینِ اسلام پایبند نیست ، چرا در سیمیناری سخنرانی میکند که در ارتباط با بررسی شخصیتِ کسی برگزار گردیده که برای برقراری دین اسلام و بنام خادم دین رسول الله قدرت را بدست گرفت نه برای به قدرت رسیدنِ قوم تاجیک .
برگزار کنندۀ دیگر این کنفرانس مزورانه مؤرخِ شهیر کشور شاد روان میرغلام محمد غبار را ( که در راه مبارزه علیه ظلم و بیدادگری شاهان خونخوار و جنایتکاران دوران ، سالها مبارزه نمود و زندانیِ زندان های ستمشاهی گردید و با زنجیر و زولانه از این زندان به آن زندان برده شد و زیر شدید ترین شکنجه ها تسلیم این خون آشامان تاریخ نگردید ، همچنان سالها در تبعید بود و در دورترین و بد آب و هوا ترین دهاتِ افغانستان یعنی بالابلوک فراه بسر برد و حتا آب سالم و نان جوین به قدر کافی هم به سادگی برایش میسر نبود ، ضمناً بیست سال تمام زیر نظر مستقیم عمالِ دولتِ خودکامه ، خانه نشین بود و اجازۀ هیچگونه فعالیت سیاسی و فرهنگی را نداشت . ) تاریخ نویسِ درباری معرفی میکند ، آن هم فقط به دلیلِ اینکه در اثر گران سنگش « افغانستان در مسیر تاریخ » که یک تاریخ علمی و تحلیلی است و با دلایل روشن ، نقاطِ ضعف و قوتِ تمام شاهان و امیران ، همچنین عمال و وابستگانِ خود فروختۀ آنان را ثبت کرده است ، ضمناً عملکردِ هر شخص را مربوط به خودش دانسته و او را نمایندۀ قومی خاص به حساب نیاورده است ، از روی بغض و عنادِ شخصی ، نکوهش میکند .
از همه مضحک تر اینکه برگزارکنندگانِ این کنفرانس ، بعد از پایانِ سخنرانی های شان بدون حرمت نهادن به حضور بقیه سخنرانانی که خود دعوت نموده بودند و عده ای از این سخنرانانِ دعوت شده هنوز سخنرانی نکرده بودند ، دسته جمعی جلسه را ترک کردند ولی در هنگام صحبت ، صدای منم منم شان گوش فلک را کر میساخت . در حقیقت مشخص میگردد که برگزاری همچو برنامه هایی فقط برای خود نمایی و تسکینِ درد های ناشی از خود کم بینی و عقده های شخصی چنین برگزار کنندگان میباشد ، نه برای انجام کار های بنیادی و خدمت به جامعه و مردم .

با عرض ادب – ناهید خرّم فروغ