به سیه کاران که آغازگرتباهی 
به سیه کارانی که آغازگرتباهی شدند
…
بوی تباهی
بوی تباهی
..
….وننگ هرچه درین آستان ازان شما
بریده بادسیه کاری زبان شما
به جان باور ما سیلِ کین روان کردید
چه بوده حاصل بی مایه ای روان شما 
زریشه گلشن اندیشه را شررگشتید 
هزار خرمن آتش به دودمان شما 
به غیربوی تباهی نمی دهد هرگز
هنوز آنچه برون آید ازدهان شما 
به هرکرانه وتامرز بیکران مانده 
نشان پستی انگشت رهروان شما 
جهنمی که به تاریخ ما گذرکرده
دمیده از دل جغرافیای جان شما

……
نورالله وثوق
سه شنبه دوم مهر/ میزان/ هزار.سه صد ونود خورشیدی