آرشیف

مردم ولایت غور بعد از انتخابات دور اول ریاست جمهوری قربانی انتقامجوی کاندید پیروز و بی پروای کاندید شکست خورده شدند. طوریکه کاندید پیروز بر خلاف توقع خودش از ولایت غور رأی کمتری بدست آورد و عقدۀ بزرگ در دلش جوانه زد. کاندید شکست خورده که بیشترین آراء مردم غور را گرفته بود آنرا مزد شصت خود دانسته بعد از ختم سناریو انتخابات دیگر با غوری ها حتی صحبت درست هم نکرد. او در حقیقت دیگر هیچ چانس و امکانات کمک نداشت .ایشان که همه امتیازات را در گرو قدرت می دیدند به مسئلۀ حسن برخورد انسانی و سپاسگذاری از مردم هم اندک ترین توجه نکرد. روی همین دلیل غوری ها از دو طرف ضربه خوردند؛ جناح قدرت ایشان را از گوشه چشم انداخت و اپوزیسیون مورد حمایت غوری ها هم چندان شهامت اخلاقی بخرج ندادند تا بتوانند غبار مأیوسیت ناشی از شکست را از روح و روان طرفدارانش پاک کند. آن دور با همه تلخ کامی ها و کاستی ها گذشت و حال ما در مرحله دیگر از تحولات سیاسی کشور قرار داریم پس درین مر حله چه باید کرد؟ و چگونه باید از گذشته آموخت؟

حال که دور دوم انتخابات فرا رسیده است باید از گذشته آموخت. آیا در این دور نیز باید چشم بسته به کاندید پیروز رأی داد و یا به برنامه و پروگرام قابل قبول؟ آیا با گر فتن امتیازات محدود زمان کمپاین اکتفا کنیم و یا از کاندید مورد نظر خویش تعهد خدمت به غور را بگیریم؟ کدام یکی ضروری و مهم است؟

مسلمأ یک کاندید پیروز با داشتن برنامه های خدمت و جبران نواقص و کمبودات گذشته از همه بهتر است. ما نباید در پی گرفتن امتیاز مؤقت و یا پول بخاطر کمپاین باشیم، ما باید از کاندید مورد نظر خویش تعهد بگیریم که در صورت پیروزی چه کار های را برای مردم ما انجام میدهد.

ما مشکلات فراوان داریم مشکل اول ما اصلاح ساختار واحد های اداری بر مبنی نیاز مردم ماست. ولایت غور از جملۀ ولایاتی است که از لحاظ جغرافیای بسیار وسیع بوده مردم ساکن در این ولایت از مر کز آن بعضأ تا سه صد کیلومتر فاصله دارند و به همین تر تیب در ولسوالی ها همین مشکل وجود دارد. طوری که شخص دارای مشکل عاجل، طی دو شبانه روز توفیق مواصلت به مر کز را نمییابد. حال مسئله کلینیک های صحی، مکاتب و احداث سرک ها و استدیوم های ورزشی برای جوانان که بجای خود باشد. اینها همه از نیاز مندی های اولیه است که باید یک شهر دارای همه تسهیلات زندگی از قبیل ترانسپورت عمومی، مرکز صحی و مکاتب منظم و استندرد داشته باشد. به نظر من بهتر این است تا مردم ما بدنبال کاندید ها سر گردان نباشند و باید صبر کنند تا کاندیدان به سراغ شان بیایند. و برای شان تعهد بسپارند.

وحدت رأی و عمل در انتخابات: ما نباید ما نند گذشته به گروپ های متخاصم تقسیم شویم. در گذشته انتخاب کاندید بخاطر برنامۀ خوب آن نبود بلکه اختلافات محیطی کاندید را مشخص میساخت. مثلا اگر یک گروپ از حامد کرزی حمایت میکردند، گروپ مخالف طبعا به شخصی مخالف رأی میداد و در چنین حالت هدف وجود ندارد صرف عقده گشائی غیرمفید صورت میگیرد. یعنی اگر یک گروپ و یا قوم به کسی کمپاین کرد گروپ دیگر به نفع مقابل آن کمپاین میکند. این شیوه مبارزه مردم ما را در خدمت رایگان دیگران قرار داده بود. بناء به خاطر رسیدن به هدف والای خدمت به مردم، وحدت نظر و عمل، یک پارچگی شرط اساسی است. ما باید بجای خواست ها و منافع شخصی به منافع و مصالح عمومی فکر کنیم. این به ترتیبی ممکن است که اولأ اولویت ها و ضرورت های داخل ولایت خود را مشخص سازیم و بعد آنرا متحداُ پیش روی کاندید مورد نظر بگذاریم و در صورتیکه قبول کرد، باز همه با رأی واحد وارد میدان انتخابات و رأی دهی شویم.

تحریم بهتر از انتخاب نا شایسته: من ترجیح میدهم تا مردم در محور یک پروگرام و اجندای درست جمع شوند و متحداُ به یک کاندید رأی بدهند. ما عاشق سر و روی هیچکدام آنان نیستیم، ما خدمت میخواهیم و باید ما شرایط را درست درک کنیم. یک کاندید احتمالأ پیروز ومتعهد به خواست های مردم مظلوم و محروم غور باید مورد حمایت ما باشد و اگر مسئلۀ فریب و دروغ مطرح باشد پس بهتر است چنین انتخابات بیفایده تحریم شود. چه اگر ما خود شخصی را انتخاب کنیم که برخلاف ما عمل کند در آن صورت میگویند؛ خود کرده را تدبیری نیست. در آن صورت در واقع ما بدست خود قبر خود را کنده ایم و برای پنج سال دیگر باید زهر محرومیت ها و تبعیض را چشید. مردم ما در جریان تمام بی عدالتی های جاری نیستند ورنه همه آمادۀ هر نوع خشونت می شدند. تمام پروژه های که در غور اجرأ شده است، ارزش پولی آن معادل پول یک استدیوم ورزشی نمی شود که در ولایات دیگر ساخته شده است، چه رسد به این که از سرک های پخته صحبت شود که در هر کیلومتر آن هشتصد هزار دالر آمریکائی به مصرف میرسد. مردم غور باید هر سال سه بار سرک های خود را لای روبی کنند و در برابر آن از دفتر سازمان جهانی غذا دال و لوبیا بگیرند. پروژه های که مردم ما را بیکاره ساخته و به انتظار کمک مواد غذای مؤسسات می اندازد. ما باید پروژه های زیر بنائی داشته باشیم که هر سال به ترمیم آن ناگزیر نبوده و به تکرار نیاز نداشته باشد. اما وضعیت فعلی خیلی ناگوار است.

من با هیچ کاندید نه مخالفم و نه موافق و آنقدر میدانم که طی مدتی که گذشت ولایت غور وغوری ها خیلی تحقیر شدند. نتنها از طرف کاندید پیروز بلکه کاندید شکست خورده هم با بیرحمی و بی لطفی با آرأ مردم ما بر خورد کرده و بسیار آنان را دست کم گر فتند. لذا تکرار اشتباهات گذشته به مفهوم این خواهد بود که ما از گذشته نمی آموزیم. بهتر است از تجربیات گذشته بیاموزیم و به منافع ملی خود توجه داشته باشیم. گر فتن چند دالر بخاطر کمپاین، یک هدف زود گذر و بی نتیجه است؛ پول نگیرید، تعهد بگیرید و اجندای مشخص، مفید و ملی داشته باشید.  تشکر.

 
ظهوری      
جرمنی شهرهامبورگ
 
     25.06.09