بِـنِگــر نـیــاز عاشــق ، تـو بـه چشـم دل خـدا را 
بِـنِـگــر فـــریــبِ دلــبـــر ، بِـنِـگــر دلا ! جـفـا را 
بِـنِـگــر تـو نـاز و عشـوه ، تـو نِگــار بی وفا را 
« بـه کــرشمــۀ نگـاهش دلِ ســاده لــوح مــا را
چـه بـه نـاز مـی ربـایـد چه قشنگ می فروشد »

چـه شبِ سیـاه و تـاری ، نـه فــروغِ اختر و ماه 
لـبِ مـن خـمـوش یـارب ، یـدِ من فسوس کوتاه
دلِ مــن شــرار آتـش ، تــنِ خـستــه ام پَــر کــاه 
« شرری بگیـر و آتش به جهـان بزن تـو ای آه 
ز شـراره یی که هـر شب دل تنگ می فروشد »

تَنِ من ز غصه بِنـْگـَـر که چه خسته است یارب 
دلِ نـامُـــرادِ مــا را ، کـه شــکستـه اســت یارب
درِ بـــاغِ عــزتِ مـا ، کـه بِـبـَـستـه اســت یــارب 
« بـه دکـانِ بخـتِ مــردم کـه نشسته است یـارب 
گـُـلِ خنـده می ستـاند ، غــم جنگ می فروشد »

بِگـِـرفـتــه روسیـاهـی ، چـو زمانـه را به حــدی 
بِـنـمــوده جـان و دل را ، ز خــدا جـدا بــه حـدی 
دلِ همچــو سنـگ بینی ، تو به هـر کجا به حدی 
« دلِ کس به کس نَـسـوزد به محیطِ ما بـه حدی 
که غــزال چوچه اش را به پلنگ می فـروشد » 

بِـنِــگـَــر فـتــاده از شــّر شـــرری بـه قـلــزم ما 
نـه کـنـد کسـی دریغــا ! گــذری بـه قــلـــزم مــا 
ز وفــا دگــر نـه بـیـنــی ، اثـــری بـه قـلــزم مـا 
« مـدّتـیــست کــس نـدیـده گـهــری بـه قلـزم ما 
که صـدف هـرآنچه دارد به نهنگ می فروشد »