آرشیف

ز جـنـگـهـا گـشـتـه ام سـرگیچ و سرگیچ
چـومــار زخـم خــورده مـیـخــورم پــیــچ
 
سخــــن پــــوزکـنـــده مـیـگـویـم بـیــاران
نــه ســر پـــوشـیـده و پـنـهــان سـرپـیـچ
 
چــنـــان گــــــردن زنـــد انـسـان زانسان
چــو چــوبـــی کــه زنــنــد بـا نـــره سیچ
 
خــــدایـــا یـــا هـــــدایـــت کــن ز فـظـلت
و یـا حـــوالـه کــن مــــــرض افــلـیــــچ
 
کــه بـــاخــــود مـبـتـــلا گــــــردنـــد آنان
بـیـافـتـنـد و نـخـیـزنـد کـــــاشـکـی هـیـچ
 
رهـــــا یــابـنـــد مـلـت زیـن غـم ورنـــج
نـجـات یـابـنـد زسـخـتـی هــا و کـرکـیــچ
 
شوم خرسند آنــــــگاه ای عـــــــــزیزان
نه دو باشد، نه جنگ، نه چم و پای پیچ

1- پوزکنده – ( واضح وروشن)
2- سیچ –  گیاهیست که از ریشه آن سریش میسازند وبرگها وساقه آن بصفت سبزی پخته وخورده میشود درچغچران آنرا سریش میگویند ودرتیوره وبعضی نقاط دیگر آنرا سیچ میگویند البته سیچ از سیچک کمی تفاوت دارد.
3- کرکیچ – لغت پشتو است ( مشکل وسخت)