آرشیف

2014-12-20

بنیاد فرهنگی جهانداران غوری

ولایت غور پرورشگاه علم و معرفت

 

ولایت غور پرورشگاه علم و معرفت

 

غور باستان در درازنای تاریخ کانون شعر وادب وتربیه گاه شایسته برای مردم این مرز و بوم بوده است، فرهنگ تصوف پروری ،داشگاه های طریقتی ازاز بارز ترین شاخص های غوری ها بوده است، دانشمندان تاریخ بخوبی در ژرفنای این قضایا آشنایی دارند،سلاطین معظم غوردر سر زمین متصرفه ی شان بخاطر رشدو ترویج شریعت ، طریقت و کسب علم ودانش مساجد، خانقاه هاومدارس را ایجاد می نمودند که صفحه صفحه ی تاریخ گواه این مدعاست.
به پیروی ازسلطان غیاث الدین امپرا طور بزرگ غوردر امر اعمار مساجدو خانقاه ها و پیروی از ملک ضیا الدین غوری در مکه معظمه خانقاه ها اعمار و تمویل نموده، غوری ها اتا اکنون این محسنات پسندیده را زنده و پر ارج نگهداشته اند، مراکز تربیه سلسله طریقت و تصوف توسط حضرات مکرم در ولسوالی پرچمن و میر عبدالخالق عاثم مشهور به صاحبی صاحب واولاد آن در ولسوالی پسابند الحمدالله آفتاب گونه می درخشند و شعاع هردو مرکزحتی در بعضی کشور های اسلامی نور افگنی دارد.
بنیاد فرهنگی جهانداران غوری میخواهد تا در رشته های مختلف غور را از گذشته های دوروالی اکنون بهمگان باز تاب دهد و ازآنهائیکه در این زمینه همت می نگارند اظهار شکران نماید، باتأسف باید گفت؛ عده ی زیادی از عرفا و دانشمندان، فرهنگیان و صاحبان قلم گم نام می باشندو تا حال معرفی نگردیده اند، گنجینه های هنری شان یا مفقود گردیده و یا بخاک نابودی مدفون شده (بنیاد فرهنگی حوزه غرب) در تلاش است تا آفریده های مردم غور را منجمله دیوان شعر سید نورالدین سر گشته و خلیفه ملنگ عبدالجباراز شعرای تولک را که سالهاست مفقود گردیده بدست آورندو در باره شان اقدام مقتضی صورت گیرد، از جمله شعرای گمنام ولایت غوریکی خلیفه عبدالغفور عبدی فرزند خلیفه ملا عبدالله فرزند ملا رحمت الله می باشد.
عبدی در شعر سرایی بلند پایه، درسلوک طریقت پر مایه و در علم شریعت متبحر می باشد در فارسی و عربی شعر گفته است کتابهای شعر آن تازه بدست بنیا فرهنگی جهانداران غوری حوزه غرب رسیده است، طوریکه مطالعه میگردد؛ عبدی در قالب غزل، مثنوی، مربع، مخمس، مسدس و ترجیع بنداشعار قابل قدری سروده،آنچه ما را متأثرساخته ای است که کتابهای عبدی در اثر کثرت استعمال و قلت حفظ و حراست مندرس گردیده و ضایعات را در قبال دارد، بخاطر نگهداشت و حفظ بهترآنچه باقیمانده اعضای بنیادبه دوباره نویسی آن اقدام نموده امید واریم روزی اقبال چاپ را در یابد.
اشعار عبدی عمدتأ عارفانه و عاشقانه است، مرشدین خود رابا علاقه فراوان و محبت بی پایان تعریف و ستایش کرده همه داشته ها و هستی های معنوی خود رامربوط و منوط به فیوضات آنها می داند.

 

یک نمونه شعرش:

 

 

مجنون شدم مجنون شدم در کوه و صحرا می روم
بیخود زخود ایدوستان با سوی لیلی می روم

ساقی بده جامی بمن، دارم بسر حب وطن
زین خاکدان این جهان با سوی بالا می روم

من مرغ لاهوتی مکان بودم، فتادم زاشیان
حالا ازینجا پرزنان ، باعزم آنجا می روم

کردم شراب عشق نوش، ازدست پیر میفروش
باذوق وجذب شوق وجوش زین بام صهبا می روم

ما ذاده ی عشقیم و بس، مارانباشد دست رس
از زهد و تقوا بوالهوس، زینها مبرا می روم

عبدی مزن زین بیش لاف،ذنبت بود چون کوه قاف
دارم امید از وی معاف، بهر مداوا می روم

هان! علاقمندان، ادب دوستان و قلم بدستان غیور غورباستان از شما صمیمانه دعوت بعمل می آید، در معرفی چهره های نامدار ی گم نام با اثر های ارزشمند شان به بنیاد فرهنگی جهانداران غوری در حوزه غرب، قلعه نو مرکز ولایت بادغیس و شهر میمنه مرکز ولایت فاریاب مساعی دوستانه بخرچ داده فرهنگ اصیل و فرهنگیان بی بدیل خود را معرفی دارید،امروز که فرصت مناسب با ما و شماست می توانیم باهمکاری و هم یاری همدیگر در احیای فرهنگ و فرهنگیان سرزمین غور بیش از پیش دست بکار شویم.تشکر

بخش فرهنگی بنیاد جهانداران غوری
23حمل1392