آرشیف

2014-11-10

khatibi

غور تا سال 2014

مردم آزاده وسربلند غور در مقابل نابسامانی ها جامعه از خود شهامت و شجاعت نشان داده از محرومیت ها مأیوس نشده آنچه که اراده الله رفته بود تن در د اده  قناعت نمودند, بانان خشک ,پتک دوغ ,شکم گرسنه , با چاروق و چپات زندگی شرافت مندانۀ را سپری در برابر مظالم وتجاوز بیگانه گان قد علم نموده با آفریدن حماسه در دل تاریخ سرخرو  وسرفراز از آزمون بدر آمده اند.
خوب یاد دارم در دوران تجاوز شورای سابق اولین ولایتیکه قطعات متجاوز از آن بیرون شد غور بود. اولین ولایتی که بر علیه تجاوز پنجابی های پاکستانی حین بمباردمان بی 52 در شمال افغانستان بالای طالب ها فرود می آمد غوری ها بودند که طالبان را از غور بیرون راندند وحماسه آفریدند. با روی کارآمدن اداره مؤقت وایجاد PRT ها در ولایات؛ غور اولین ولایتی خواهد بود که PRT  نخواهد داشت.
زیرا مردم غور اندیشۀ طالبانی نداشته هرگز با القاعده و راهروان آنها سازش ندارند, عدۀ انگشت شمار طالبان محلی که دلبستگی به طالبان بیرون مرزی دارند خواهی نخواهی منافع مردم را بر منابع شخصی ترجیح داده حمایت خود را از مردم با پیوست به دولت اعلان خواهند کرد!
اگرغوری ها وطالبان را به مقایسه بگیریم در دوران رژیم طالبان سردسته محلی طالبان غوری کدام امتیازی نداشتند, هیچگاه در سطح رهبری قرار نگرفته کدام فایدۀ مادی ومعنوی بدست نیاوردند؛ دل گرم به تحقق ارمانهای طالبان بیرونی نیستند. گرچه سال 1389 در غور سال پر نشیب وفراز , ناامنی ها ومداخلات بود؛ سروصدای طالبانی در بعض ولسوالی مرزی با ولایات نا امن بلند شد؛ مشکلاتی را همراه داشت خوشبختانه ریشه  ایدیولوژیکی طالبانی ندارد؛ صرف عقده مندی عدۀ بر عدۀ دیگرمیتوان تلقی کرد که بر اثر خصومت های ذات البینی و نزاکت های قومی بمنظور محافظت جان ومال و حتی در مواقع مناسب انتقام گیری با ایجاد گروپ های خورد وبزرگ با زد وبند های محافظتی و زود گذر با افراد مسلح غیرمسئول نام برد.
مهار شدن این گروپها با جابجای کندک اردوی ملی در غور ازدیاد تشکیل پولس و امنیت ملی با قطعات واکنش سریع ؛حمایت نظامی قوماندان عمومی ناتو از اجرأ عملیات تصفیوی ؛فعالیت خستگی ناپذیر وتماس فوق العاده و چشم گیر کمیته ولایتی صلح تحت رهبری والی غور با آنانیکه روی بعض عوامل از حاکمیت ملی دور مانده اند با تطبق پروژه های مؤثیر زیر بنای چون اسفالت شا هراه های عمومی و تأمین انرژی برق نوید خوشیست که غور تا سال 2014 به  پای خود ایستاد شده هرگز به نیروی کمکی احتیاج ندارد.