آرشیف

بــهر دوران تو کردی سازگاری 
برای هیچکـــــــس یاری نداری 

به ( کارمل) چون پسر دلبند بودی 
بـــــنام و شـــهرتــــش پیوند بودی 

(نجیــــب) آمـــد برادر گشـــتی با او
پس از چـــــندی مکدر گشتی با او 

شمال را کردی تسلــــــــیم جهادی 
برای پول بود ؛ مفـــــــــتش ندادی 

پس از آن با همه در جنگ گشتی 
جبـــــین ترش و پر آژنگ گشتی 

پدر خواندی تو (صبغت) را بصد چال 
ترا داد رتـــبه ای ســــتر ز جـــنرال 

فرو ختی رای مردم را به ( کرزی) 
به این ملـــــت جفا و جور تا کی 

معاون گشتی چند روز ی ؛ به بازی 
به همرایت نمودند صــــــحنه سازی 

تو پـــندیـــدی و از ایشـــــــــان بریدی 
ســـــــــــزای خویش را از خود بدیدی

غنی را با دل و جان گفتی رهبر 
برایـــــــــت بود او یکتای کشور 

شدی چــــون معاون اول برایش 
گذاشتی اخــــــتیارت پیش پایش 

گذشت چند ماه چون از کار و بارش 
شدی دشمــــــن اگر چه بودی یارش 

نمودی حزب جنــــــــبش انحصاری 
به فا میل ات نمودی ســــاخته کاری 

به ( با تور ) کردی بخشش رهبری را 
چی داند طــــفل نادان ســـــــروری را 

بکار ایشـــــــــــچی ات بد نام کردند 
ترا در پیـــــــش مـــــردم خام کردند 

ســـــــفر کردی و کردی ترک کشور 
ز تـــــــرس قاضی و دیوان و دفتـــر 

کنون بــــــشنو ز مـــــن اندرز پیری 
هـــنوز هم در خمـــــیر خود فطیری 

بکـــــش دست از غرور و کبر بیجا 
متــــــرس جز از خدای پاک و یکتا