آرشیف

وطنم دوباره اینک تو و شانه های پامیر
بتکان ستاره ها را که سحر شود فراگیر

می شود با اشخاص و افراد با مسئولین دولتی با احزاب، اشخاص و افراد مختلف با در نظرداشت دیدگاه و باور های متفاوت و متضاد  مخالف بود اما مخالفت به ارزش های وطن و تا سطح خیانت به وطن بخاطر مزدوری با دشمنان آن جنایت نا بخشودنی است در این نوشته میخواهم بنویسم  وطن چیست  و چه اهمیتی در زندگی انسان ها دارد. بخصوص برای مزدورانی می نویسم که  بخاطر خوشنودی بیگانه گان مهِر وطن را از دل شان بیرون کرده اند.
 
در همه جای  دنیا  به وطن  میگویند مادر وطن و در حد مادر به آن اهمیت  میدهند و این  تنها گروه های تروریستی و مزدوران بیگانه اند که در سرزمین ما یعنی افغانستان هیچ اهمیتی برای مادر وطن قایل نیستند و ارزش و اهمیت آن را یا نمی دانند یا خود فروشی و بیگانه پروری باعث بی باوری آنها به وطن شده است، وطن را مادر میگویند.
 
مادر به این دلیل مقدس است که به  انسان در دوران نوزادی که ضعیف و نا توان است و قادر به حفظ خود نیست  محافظت میکند و زندگی می بخشد.  مادر به حکم الهی  به مدت  نُه ماه   فرزندش را در شکم خود و با خون خود تغذیه میکند  و پس از تولد  بمدت دو سال  با شیر خود او را تغذیه  میکند و زنده  نگه میدارد.  مادر زندگی بخش فرزند است  بهمین دلیل مقدس و با ارزش  و مهم است  اما  پس از دو سال که  شیر مادر قطع میشود  زندگی فرزند وابسته به زمین میشود زمینی که در آن زندگی میکند و نامش وطن است.  همه نیازمندی های انسان  از جمله آب  و مواد غذائی  همه از زمین بدست می آید  و انسان با استفاده از امکاناتی که در وطنش وجود دارد  زنده می ماند و به حیاتش ادامه میدهد.  بهمین دلیل به زمینی که انسان در آن زندگی میکند مادر وطن میگویند  چون زنده ماندن  و زندگی  انسان به آن وابسته است.
 
خداوند متعال خالق انسان، زمین، زمان و انسان را از یک پدر و مادر (آدم و بی بی حوا)  خلق کرد و سپس نسل های بعدی آن را به  شکل  ملت ها در اورد  و به هر کدام از این ملت ها قطعه ای زمین داد که  با استفاده از امکانات و نعمت هایش در  آن  نشو ونما  و بود و باش  و زندگی کند.  هر سر زمینی  حق همان ملتی است که در ان زندگی میکند و هیچ ملتی حق ندارد که به سرزمین ملتی دیگر تجاوز کند و امکانات  آن را  در اختیار خود بگیرد و صاحبان اصلی آن را محروم از حقوق خدادادی  شان  نماید. تجاوز  به وطن و یک ملت مانند تجاوز به مادر آن ملت است بهمین دلیل هیچ ملتی در دنیا اجازه تجاوز به وطن و سرزمینش را در حالیکه غیرت و همت داشته باشد به مردمان دیگری نداده و نمیدهد و در صورت چنین اتفاقی با چنگ و دندان  و با دادن جان خود  از مادر وطن دفاع  میکند و دست متجاوز را از سرزمی خود  کوتاه می نماید.  این تنها تعدادی انگشت شماری از مردمان افغان اند که بنام طالب و یا نام های دیگری  که تا به امروز  نسبت به این امر حیاتی نادان و نا آگاه  مانده است و تقصیر آن بیشتر  به گردن علمای دین و دانشمندان این سرزمین  است. متاسفانه تعدادی انگشت شماری از علما که در بعضی از مدارس و مکاتب و مساجد درس دین میدهند  با تبلیغ  این حرف  که  خاک و سر زمین هیچ  ارزش  و  اهمیتی ندارد مسئله  اصلی  مسئله اسلام است  و همین که شاگردان ما  متون دینی را  بطور سطحی  یاد بگیرند ملا و مولوی شوند کافی است و همین را خدمت به اسلام می دانند  و به این باید گفت همچو باور ها و برداشتی نا درست از اسلام.  همین  توجیه سطحی و غلط از اسلام  باعث شده است که بعضی از مردمان ما متاسفانه از این قضیه بزرگ و حیاتی غافل و بی تفاوت بمانند  و سرزمین شان را جولانگاه  همسایه  بی تقوا و متجاوز قرار دهند متاسفانه مناطقی از خاک افغانستان که زیر تسلط طالبان و داعش قرار دارد  علمای  ما  به  قصد خدمت به اسلام  مهر مادر وطن را  در ملت خود کشته اند  و با این باور ها که وطنم ارزشی ندارد مجال داده اند که دشمن  در سر زمین شان ریشه  بدواند  و با استفاده از روش های گوناگون این ملت را  در سر زمین خودش خفه و متفرق از هم و نا توان کند  و می بینیم که  خود علمای مان  امروز برای  حفظ  و نگهداری  اسلام  بطور جدی دچار مشکل شده اند  و  در ترس و لرز زندگی میکنند  به این دلیل که قضیه را بدرستی  نه فهمیده  و به  مادر وطن اهمیت نداده  اند و حالا  اسیر دشمنی متجاوز و بی تقوا و ضد دین گشته اند. که ظاهراً در لباس مسلمان است .
 
خداوند بزرگ این ملت ها را  متفاوت  از هم آفرید که تا هرکدام  با ویژگی و علاتم  خاص هویتی خود  زندگی کنند و توسط یکدیکر  مورد شناسائی قرار گیرند ولی زمامداران متجاوز پاکستان  با  چنگ انداختن  بر سر نوشت و سر زمین ملت افغانستان  تمام  علائم  شاناسائی این  ملت  را که عبارت  از  زبان ، نام های قومی، لباس، آداب و رسوم  و فرهنگ و وطن دوستی است از بین ببرند  و هویت ملی و پول کلدار پاکستانی  را در سر زمین افغانستان ترویج کنند متاسفانه در بعضی از ولایات همین لحظه پول های پاکستانی و ایرانی مروج است اما کس نیست که بگوید چرا بدبختانه می بینیم که به تدریج دارد سر زمین ما را پر از فرهنگ و زبان بیگانه کنند با گذشت هر روز تاثیر گذاری زبان همسایه ها و ترویج زبان انگلیسی  تقریباً بشکل یک زبان ملی مروج یافت پس واضح است  که  با چنین روندی ملت با فرهنگ افغانستان پس از مدتی  در شکم ارزش ها و معیار های کشور های بیگانه هضم خواهد شد و دیگر قابل شناسائی  نخواهد بود. حتی در بعضی ادارات حاکمیت موجود مامورین بلند رتبه افتخار میکنند که عوض پشتو و دری به زبان انگلیسی صحبت کنند حتی بعضی از مقامات مکاتب را به انگلیسی تحریر میکنند درست است که فهمیدن چندین زبان کار خوبی است اما ترویج زبان بیگانه بجای زبان های ملی هم خیانت است و هم جنایت  آیا علمای ما هنوز هم متوجه این امر نشده اند که  طبق  این فیصله الهی ملت ها  در سر زمین  های خود زنده بمانند  تا شناسائی شوند  و در رفاه و امنیت و با عزت زندگی کنند!؟  لذا  ملت افغانستان هم حق دارد که  در وطن  خود  در رفاه و امنیت و با عزت زندگی کند؟
 
پس  مهر وطن  برای  خوشبخت نگهداشتن یک ملت امری  ضروری است  همان طوری که نبی اکرم صل الله  علیه وسلم  فرموده است که :  حب الوطن من الایمان.  مهر وطن جزء ایمان است .  از علمای کرام که در مساجد و مدارس دینی مشغول تدریس اند احترامانه تقاضا داریم در کنار علوم  دینی  اهمیت  وطن را هم به فرزندان ملت خود تدریس نمایند.  تحصیل کرده  ها و روشتفکران و سیاسیون افغانستان و همه مردم این سرزمین  اهمیت وطن را بدانند و مهر آن را در دل خود زنده کنند و بقیه مردم را هم متوجه این قضیه  پر اهمیت  نمایند.  وقتی که  تک تک مردم ما ارزش و اهمیت خاک خود را درک کنند  دیگر با تروریستان کشور های عربی پاکستانی و سایر گروه های دیگر هرگز همکاری نخواهند کرد  و همین که مردم ما بخاطر جا دادن و پناه دادن با دشمنان همکاری نکنند متجاوزین  دیگر  توان  ماندن  و این بگیر و ببند های خودسرانه بشمول انتحار و انفجار را  در سر زمین ما نخواهند داشت. پس به ضرور و لازمی است که  آگاهان ملت بزرگ افغانستان آماده شوند همت کنند تا  با هم به آگاه کردن تک تک مردم مان به پردازیم  و مهر مادر وطن را در دل های شان زنده کنیم  و از مزدوران بیگانه در قدم اول خواهش کنیم و در غیر آن فشار وارد کنیم تا دست از مداخله از سر زمین ما بردارند که هر کدام اهل انصاف شوند  تن به عدالت بدهند ترویستان که از کشور های بیگانه آمده اند به وطن و زادگاه خود بر گردند  و بیش از این در امور افغانستان دخالت  و فتنه گری و غارتگری و کشتار نکنند  اگر این آرزو و فشار ما را  قبول نکردند معنی اش اینست که  بتدریج میخواهند ما را نابود کنند   در این صورت ما از طرف خداوند پاک بطور مطلق اجازه داریم تا دست به دست هم داده  با آنان تا آنجائی به جنگیم  که  دست از این تجاوز خود بردارند  و اجازه دهند که مردم افغانستان مانند بقیه ملت های دنیا در سر زمین خود  بدون مزاحمت و خون ریزی زندگی کنند.
 
آیا ما که برای نجات خود از ظلم داریم مبارزه میکنیم حق نداریم متجاوزین را تروریست یا نوکر بیگانگان خطاب کنیم  آیا این تقاضای ما یک تقاضای عادلانه نیست که ما به عنوان یک ملت در سر زمین خود بدون مزاحمت تروریستان و کشور های متجاوز زندگی کنیم؟  اگر هست پس صلح خواهی و  مبارزه سربازان دلیر افغانستان را که از وطن خود دفاع میکنند تائید کنید و برای رسیدن به صلح و امنیت سرتاسری  به  ما حق بدهید که مردم  نا اگاه مان را نسبت به توطئه های داخلی و خارجی که علیه سرزمین ما در داخل و خارج در حالت آبستن است و ملت خود را از این قضیه  پر اهمیت و حیاتی که سرنوشت کشور و مردم ما به آن وابسته است  آگاه نمائیم تا با یک صدا بر خیزند و مبارزه کنند  و خود را  از دست این ستم پیشه گان که بخاطر ویرانی کشور ما چه داخلی ها و چه خارجی ها کمر بسته اند با گذشت هر روز مردم ما متحمل این بار گران اند نجات دهیم، حق ماست دفاع از وطن وجیبه ملی است اما زمامداران مسئولیت دارند بخاطر تحقق این وجیبه ملی سیاه را از سفید سبز را از زرد فرق نموده در راه اتحاد و هم دلی مردم ما گام بردارند و در راه نابودی نفاق و شقاق مخلصانه تلاش نمایند.