آرشیف

رمضانی بونش با بیان اینکه چین راه حل مداخله نظامی در سوریه را انتخاب نمی‌کند، گفت: همکاری‌های این کشور در بحران سوریه بیشتر جنبه اطلاعاتی و امنیتی خواهد بود و در آینده نزدیک این کشور خود را درگیر مسائل نظامی سوریه نخواهد کرد؛ لذا حضور چین در سوریه هم راهبردی و هم تاکتیکی و سیاسی است.
راهبرد «چین» در بحران سوریه/ پای «تفنگداران چینی» به سوریه می‌رسد؟فرزاد رمضانی بونش، پژوهشگر و کارشناس مسائل منطقه‌ای در گفت‌وگو با خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس در خصوص اینکه آیا چین وارد بحران سوریه شده‌است یا نه؟ اظهار داشت: چین تا کنون نقش کمتری در سوربه ایفا کرده‌است؛ اما تلاش می‌کند تا در بحران سوریه نقش بیشتری بر عهده بگیرد. سوریه به‌دلایل متعددی یکی از مناطق استراتژیک جهان برای قدرت‌های بزرگ بین‌المللی و منطقه‌ای تبدیل شده که تعیین کننده بسیاری از معادلات دنیاست.
وی در ادامه افزود: عادی است که چین برای حضور پر رنگ خود در این منطقه تا حدی ریسک کند. چين از ايدئولوژی فاصله گرفته و در حال خروج تدريجی از لاک دفاعی است. در حوزه دريايی، هوایی و زمينی و… تلاش کرده تا آهسته و گام‌به‌گام به سمت نظام‌گری پیش برود. لذا ملاحظات امنیتی و فعالیت‌های تروریستی  این کشور را نسبت به بحران سوریه حساس کرده‌است.
کارشناس مسائل منطقه‌ای با بیان اینکه از دیگر نگرانی‌های عمده چین در سوریه، امکان گسترش گروه‌های تروریستی در استان «سین کیانگ» این کشور است، گفت: اعلام همکاری و اعلام حمایت از دولت سوریه اولین گام برای حضور نیروهای چین در منطقه است و در شرایط کنونی منطقه خاورمیانه برای دولت چین به دلایل متعددی اهمیت دارد، در واقع در شرایطی که آمریکایی‌ها در شرق آسیا به نوعی تحرکاتی علیه چین در موضع گیری‌ها و یا در جا‌به‌جایی نیروهای نظامی داشته‌اند و چین می‌خواهد به‌نوعی پاسخ‌گوی تهدیدات آمریکا در شرق آسیا باشد. تغییر جهت ترکیه، حضور پررنگ و قدرتمند روسیه و ایران و موفقیت‌هایی در یمن و عراق در کنار شکست نسبی نیروهای تروریستی و متحدان آن دولت چین را تشویق کرده که منافع بلندمدت خود را در منطقه ببیند. بنابراین  در حال حاضر اعلام همکاری و اعلام حمایت از دولت سوریه و اولین کمک‌هایی در زمینه‌های بشر دوستانه امدادی و زمینه‌های نظامی به دولت سوریه انجام شده است که در صورت ادامه درگیری‌ها ممکن است چین به همراهی روسیه در بعضی عملیات و یا هدایت عملیات یا طراحی عملیات شرکت داشته باشد.
رمضانی در ادامه تصریح کرد: سیاست تبدیل به قدرت بزرگ چین نیازمند کنش فعال نظامی آن در همه مناطق است. چین در نگاه به غرب آسیا تقویت نیروی نظامی، عملیات نظامی در قالب عملیات مشترک، امداد و نجات و حفظ صلح، کسب اطلاعات دقیق‌تر از وضعیت نظامی سایر کشورها، بسترسازی برای حضور بيشتر، احتمال تقويت روابط راهبردي، نفوذ آهسته در منطقه در ميان مدت، هژمون‌گرایی و حضور نظامی، افزایش توان نظامی پیش‌نیاز بسط هژمونی چین، برگزاری مانورهای مشترک و.. را مد نظر داشته و دارد. بنابراین بهره‌گيري از بحران‌ها در جهت كسب جایگاه جهانی به‌گونه‌ای است که بحران سوریه می‌تواند نماد ورود چین از حاشیه به متن تحولات غرب آسیا باشد. 
وی با بیان اینکه چین راه حل مداخله نظامی در سوریه را انتخاب نمی‌کند، و همکاری‌های این کشور در بحران سوریه بیشتر جنبه اطلاعاتی و امنیتی خواهد بود، گفت: معمولا چین خیلی آرام و با دقت وارد صحنه می‌شود و در آینده نزدیک چین خود را درگیر مسائل نظامی سوریه نمی‌کند، در واقع حضور چین در سوریه هم راهبردی و هم تاکتیکی و سیاسی است.