آرشیف

قبلا در باره پیمان امنیتی امریکا و افغانستان ،چالش ها ودشواری های فرا راه آن مقاله ای مفصل نگاشته بودم مردم افغانستان بادرنظرداشت تشدید بحران وناهنجاری های اجتماعی وسیاسی خواهان امضا پیمان امنیتی با امریکا بوده اند؛ ولی دشواری های فرا راه عدم امضا؛ ناشی از عمل کرد دولت ٰکه در فساد عمیق اجتماعی واقتصادی در گیر است سرنوشت مردم افغانستان را با میتود های مافیای به بازی گرفته؛ درراستا برا آورده شدن منافع فردی وشخصی خود در تدارک نقشه ها وپلان ها شوم وغرض الودٰ؛ زمینه چینی مینماید . فعلا که از آن یاداشتها یک سال سپری گردید، مسله پیمان امنیتی با امریکا در کدام مسیر در حرکت است ،مذاکره کننده گان دولت ظاهراء به نماینده گی از مردم افغانستان در این باره با چانه زنی های مختلف جهت تحمیل نظریات خویش به امریکا سعی وتلاش داشتند که درزمینه پیمان امنیتی امتیاز ها استثنایی از امریکا کسب نمایند وخود را بازیگر سیاسی بی بدیل در عرصهء سیاسی در ذهنیت ها تداعی نمایند، از آن جمله عبور از خط قرمز امریکا!هیئت مذاکره کننده مسله قضائی اتباع وشهروندان امریکا را در میان کشیده میخواستند که این مذاکرات را تا جای که میتوانند به درازا بکشانند؛ ودر این راستا تا اندازه هم موفق هم بوده اند ،همه کس میدانند که قوای امریکا در اروپا چون کشور های آلمان ایتالیا ومالتا وکشور ها اسیایی مثل چاپان کوریا ،استرالیا وفلیپین وعربستان سعودی تحت قوانین خاص قضائی امریکا قرار دارند، هیچ کشور جهان تا این حد در باره خط قرمز امریکا وارد این همه چانه زنی های دراز مدت نشده بود، ولی سرانجام طرف مذاکره کننده افغانستان تحت فشار شدید ذهنیت عامه جهت امضا این پیمان قرار داشتند؛ توسل به حیله نیرنگ دیگری شده فیصله به عمل آوردند که جرگه ویا لویه جرگه را دایر نمایند؛ در صورت که دولت افغانستان یک دولت منتخب است میتواند با امضا این سند مطابق به اسلوب و روش های فی مابین کشور ها بعد از امضا ،پیمان را به پارلمان کشور گسیل دارد واز پارلمان کسب تایید ومشروعیت نماید؛ ریس جمهور کشور که همیش با نمایند گان پارلمان با داد وستد های مختلف ، تطمیع ونفوذ در پارلمان کارهمیشگی او بوده این بار هم با پیشکش نمودن مسله تدویر لویه جرگه صلاحیت ها پارلمان را دور زده، به تدویر جرگه بزرگ پرداخت. تشکیل این جرگه با پیامدهای مرئی ونامرئی آن ازهمان آغاز مورد سوء ظن حلقات سیاسی قرار گرفته، گرچه دولت وسخنگو یان آن هر نوع اهداف نهفته در آن را ستا را رد نموده تاکید داشتند که این جرگه صرف به خاطر پیمان امنیتی افغانستان وامریکا دایر میگردد؛ آخر الامر مطابق طرح های جناب ریس جمهور جرگه مشورتی تدویر یافت جرگه ها وخاصتا لویه جرگه ها در طول تاریخ تشکیل افغانستان ابزار وسیله تطبیق اهداف زمامداران حاکم بوده، بر عکس این بار جرگه بایک حرکت واقعی ومسولانه در راستا منافع علیا کشور گام برداشته و پیمان امنیتی با امریکا را به حیث یک ضرورت ملی جهت بیرون رفت از دشواری ها اجتماعی وسیاسی در منطقه مورد باز بینی قرارداد؛ این پیمان را بعد از مطالعه دقیق در کمیسیون ها مختلف مورد تایید قرار داده وبه اتفاق آرا تصویب کرد؛ بعد آشکار گشت که این حرکت ملی جرگه خلاف انتظارات ریس جمهور کشور بوده؛ وحتی فیصله این جرگه؛ دولت امریکا را نیز شگفت زده کرد ، در باره این پیمان جرگه فیصله قاطع به عمل آورد که معاهده با امریکا به زود ترین فرصت امضا گردد؛ ساختار جرگه با وصف کمی وکمبودی ها متشکل از تعداد سناتوران وکلا ولسی جرگه اعضا شورای ولایتی ولایات نماینده گان جامعه مدنی ونماینده گان مهاجرین در پاکستان وایران خودیک ارگان با مسولیت در شریط بحرانی موجوده کشور بود که بیشتر از پارلمان به منافع علیای کشور اندیشیده وعقد پیمان را صحه گذاشت بعد از فیصله نهایی جرگه ریس جمهور میبایست از این حرکت تاریخی جرگه تمجید وتحسین بعمل میاورد ،برخلاف با بی حوصله گی و تشدد افکار بیانیه اختتامیه را به عمل آورد که چنین وانمود ساخت که خواست های پشت پرده ونامری وی در ذهن خود آن باقی مانده وجرگه به خواست های غیر قانونی وی وقعی نگذاشته است؛ از ان جمله ریس جمهور در باره انتخابات ریاست جمهوری باصدای لرزان چنین گفت "در لوگر جنگ است در بدخشان جنگ است اکثر ولایات جنگ جریان دارد انتخابات چی گونه صورت خواهد گرفت "
این اظهارات شک وتردید های قبلی را که مردم افغانستان درذهن خود داشته اند به واقعیت تبدیل نمود؛ مطابق طرحهای تیم حاکم میبایست که انتخابات به تعویق انداخته میشد. کاملا عریان واشکار است که این تیم جرئت طرح این مسایل که در ذهن خود داشت؛ نتوانست به جرگه ارایه نموده در عمل پیاده سازد؛ موضع صریح ریس جرگه جناب صبغت الله مجدیدی نیز در باره عقد پیمان امنیتی قابل ستایش بود؛ او با الفاظ تند جناب کرزی را مورد انتقاد قرار داده وبیان داشت که سخنان اضافی در حصه زندانیان گوانتانامو وعملیات شبانه راکه جناب ریس جمهور بر زبان میراند هیچ ارتباطی به پیمان امنیتی امریکا وافغانستان ندارد، ُمسوده پیمان امنیتی که از طرف دولت به لویه جرگه پیشنهاد گردیده بود به تایید لویه جرگه مشورتی رسید .ریس جمهور انرابایست امضا بعدا به پارلمان ارسال مینمود ،تعلل در امضا هیچ گونه منطق قانونی به همراه ندارد؛ مخالفت دو کشور همسایه امر طبعی است ،سفر صدراعظم پاکستان به کابل گواه تشویش پاکستان از این پیمان است که این امر بحث های جدی را درحلقات سیاسی با خود داشت ، که میتواند تشویش های بزرگ را به همراه داشته باشد.سفروزیر خارجهء عراق به کابل میتواند به این تشوشات بی افزاید کشور که با اعمال نا بخردانه با ناهنجاری های زیاد مواجه است پیام کدام دولت را به ریس جمهور منتقل مینمود؛پیام کشور خود عراق ویا جمهوری اسلامی ایران؟جای شک نیست که ریس جمهور وتیم حاکم کاندید های مورد نظرش را در انتخابات مورد حمایت قرار میدهد درصدد تلاش پیروزی آنها اند،تا فساد پیشه گان ،دزدان وچپاول گران که در مدت 12 سال هر انچه خواسته اند انجام دهند از هر نوع تعقیب قضایی در امان باشند؛ وضع موجود که باعث بحران عمیق اجتماعی اقتصادی وسیاسی شده همانگونه که است ادامه یابد؛ از این سبب خواهان تضمین های بی مورد در باره انتخابات به نفع تیم مورد نظرخویش از امریکا اند.