آرشیف

 
عید قربان از حضرت ابراهیم واسماعیل تا دوران ما همواره به عنوان یک سمبول قهرمانی ، فداکاری وتسلیمیت رسیده است .عید قربان عیناً مانند  رفتن لشکریان با جنگ با تکبیر های دسته جمعی فرامیرسد وو لوله های آن به هر سو طنین می افکند .
درعید قربان خانه ها وکوچه ها ، مسجد ها ومناره ها ، کوه ها و سنگ ها با صدای تکبیر ها به لرزه در می آیند وناله سر میدهند .آنگاه که تمجید های بر خاسته از مناره ها ببا نغمه های سحر انگیز شان موج زنان به درون خانه ها می آید و انعکاس می یابد ،دِه و قریه ،شهر و قصبه ، با مَه مَه های گوسفند و بره به وجد می آید وتکان می خورد .
در آن بُرهه مقدس زمانی ، هرکس ،هر چیز وهر جا گویا به زبان می آید و سخن میگوید .
عرفا ت ،همچون یک محشرمی جوشند وفوران می زند ومثل میدان حساب و کتاب اندیشه و امید را بازتاب میدهد .
مزدلفه ومنا باتپ وتلاش حاجیان به جنب و جوش می آید ؛ کعبه، به مانند نبض آنانی سینه های شان در آتش حسرت سوخته وتشنه غفران اند ، میزند .وهمه این صداها ونفس ها همچون آه وفغان گرامی ترین بندگانی که در پیشگاه خدا به عبادت صف بسته اند میرود وبه دروازه های آن سوی عالم فانی تکیه میزند .باشنیدن ولمس نمودن صداهای سحرانگیزی که از هر جا به سوی خد ا برخاسته است وبانسیب بهشتی که شوق وطرب به دل های ما آورده است ،این احساس به ما دست میدهد که گویا در روز های خوش عید و عبادت ،اکسیر حیات بخشی می نوشیم ودرپرتوآن مزایای ایمان ،بندگی خدا وشعور بندگی رادردرون خود احساس میکنیم و از قله های رفیع ووالایی که به یمن ایمان وبندگی به آن دست یافته ایم ،کتاب سرنوشت مان را می خوانیم ومی گوییم :"هان !این کتاب است "و به قسمت وسرنوشت خود گل های تبسم و لبخند نثار می داریم طعم ولذت این نوع مظََریت ها و موهبه ها روح مارا با چنان لطافت ونر می  می پیچاند که چشم مابا شکر وسپاسگذاری باز و بسته می شود، حواس مشاعر ما همچون بهار ، شاد وسرسبز می گردد .و بدین منوال الهاماتی که به روح ما رسیده اند ودعا ها ومناجات ها و ناله ها ی ما که به آن سوی ارواح پروبال گشوده اند به یک حال و معنی وتاثیر آسمانی را که بالاتر از طبیعت ماست دست می یابند .به حدی که هرساعت جدید ، هر دقیقه  جدید ،هر کارجدید وهر امکان جدید شایستگی و ارزش خاصی کسب می کند .
و انسان بی اختیار می خواهد آگاهانه از آن استفاده کند به نحوی که ارواح به وجد آمده از لذت های روحانی می گویند :"خدایا ! لطفت رابیفزای " و می خواهند بیشتر به وجد وخروش در آیند .وقتی مادر روز های عید ودر اقلیم فرح بخش دین وعادت های مشروع با عبادت ها مان حض می بریم وبا حضوض روحانی هم نشوه ونشاط بندگی را لمس نمودیم ،در واقعه احساس می کنیم که در زندگی نوینی دست یافته و ابدیت کسب نموده ایم و سینه ما به اندازه کون ومکان فراخ شده وشعور ما با الهامات وواردات الهی پر نور گشته است .. باور میکنیم که مادیات ما به کلی ازهم گسسته است ومابه موجودی سراسر معنوی تبدیل شده ایم ،و بااین باور ،پیوسته به سوی وعده ها ومژده های ازلی که ایمان به دل های ما القا نموده است به راه می افتیم و می شتابیم با حال وهوای ملکوتی ای که در روزهای عید ،به ما دست می دهد انگار در هود پروازمیکنم وبا پیمودن راه پُر از صفا ونشاط ،به سمت اقلیم روح گا م بر میداریم .گاهی همچون پرنده های آسمان که بدون بال زدن راست وچپ میروند ،وگاهی همچون شاخه های باریکی که در فرازدر ختان آرام آرام تکان میخورند ، وگاهی هم همچون گل های که با تماس باد می خوابند وبرمی خیزند وبه هر خوابیدن وبرخاستن بوهای خوشی به اطراف می افشانند ، ماهم لطافت وظرافت کسب میکنم وحالت شعرگونه به خود میگیریم .     
 

حکمت های نهفته در قربانی 

1 . با عبادت قربانی این هدف دربرابر ما ترسیم شده است که محبت فرزند و همه محبوبها    باید در را خدا قربان شود." حضرت ابراهیم ̋ ع̋ و حضرت محمد ̋ص̋ بهترین مثال است"
2. عبادت قربانی احساس وروحیه وقف شدن برای خدارا خاطر نشان میکند .
3. توسط قربانی ،انسان بطور سمبولیک خودرا در را ه الله قربان میکند .
4. قربانی ادامه امتحان شدن ابراهیم "ع" از جانب خداوند است .
5. قربانی نشاندهنده استقامت وتسلیم شدن به اوامر الهی است .
6. عبادت قربانی اخلاص حقیقی را نشان مید هد .
7. قربان معلم درس توحید وتطبیق عملی آن است .
8. قربانی جشن سرتاسری مجادله تاریخی توحید است .

 
غلام سخی سخا
محصل سال سوم دانشکده انجنیری دانشګاه بلخ