آرشیف

دعــا بر روح اســتاد بزرگـــوار 
همان شخصيت آگاه و دينـــدار

ورا محمدرسول نامست مشهــور
"فگار" عالم و داناست از غور

که زادگـاهــش يخن عليـــا بــود 
بسی او عـالم و هم پارســا بود

به ايمان و صداقت زنده گی کرد 
خدای عزوجل را بنده گی کرد

صفات نيــک و کـردار حميــده
بود پيـوسته با نامش همــيشـه

سرِ آشتی نداشت با ظلم و بيـداد
انــيس مظــلومان گـرديد با داد

به ملک غـور مکتبهــا بنا کــرد
مريض جهــل با دانش دوا کرد

به تشويقــش يتيمــان و غـريبـان
شــدند آراســته با علم و عرفان

هــزاران تن جوان و نونهـــالان
گرفتــند بهره از تدريس ايشـان

ز او آموختــم درسهــای عــزت
و او پــرورد روانـم از محـبـت

دلم خواهد که تا خود را رسانم
به لوح خاک پاکـش سر بمـانـم

هميش در زنده گی مرهون اويم
يــکی پــروردۀ مــديـون اويـم

به تقوا و به زهــدش آفــرين بـاد
بهشت آخرت بر وی بــرين باد

مرا خواهـش بود از بهــر يادش
شود ليـسۀ يخــن ثبت بـه نامـش

زحق خواهم که روحش شاد بادا
هميـشـــه نام نيـکــش يــاد بــادا

احمد سعيد سروری
شهر کابل، ۱۶ جدی ۱۳۸۵