آرشیف

وطن خاک ترا گلزار خواهم
شجر هایت پر از اثمارخواهم
 
زمین خشکت از امداد کوکچه
زمرد گون و سوسن زار خواهم
 
همه مردان مرزت ای بدخشان
همه شب تا سحر بیدار خواهم
 
جوانان ترا شام و سحرگاه
حریص علم و هم هشیار خواهم
 
همه طفلان با هوش و ذکایت
بعید از غفلت و پر کار خواهم
 
مزین بر لباس علم و دانش
همه افرادت ای استان خواهم
 
ذکور و هم اناثت ای وطن من
زعلم و هم هنر سر شار خواهم
 
چو اخگر هم چو جرمی و حسینی
ترا در جیب و بر بسیار خواهم
 
چو دهقان و چو یمگی و چو مخفی
فراوانت به هر ادوار خواهم
 
صداقت را به اهلت ای وطن من
شعار و پیشه و کردار خواهم
 
بود محصول خاکت از همیشه
ز زر بر تر ترا ، احجار خواهم
 
عمل باید ، سخن جای نگیرد
به میدان عمل گفتار خواهم
 
شعاع نور یزدان را همیشه
بهر بام و در دیوار خواهم
 
بود " واذر " یکی زابنای این خاک
بلندت من به هر اعصار خواهم
 
 

فرستنده: سید نظام "طاهری"
شعر: مرحوم استاد سید ابراهیم "واذر"
 برگزیده شده از اثر: "گلهای خود رو"