آرشیف

ريچموند ، بى سى ٢٠١٠

بنابر لطف و مهربانى همشيرهٴ گرامى و عزيزم خانم ماريا دارو نويسندهٴ پر تلاش  رومان " پا برهنه باز گشت " که براى من   فرستاده بودند افتخار حاصل کردم که آن  کتاب زيبا را مطالعه نمايم . لازم ميدانم که سپاس بيکران خود را به ايشان ابراز  نمايم.  رومان " پا برهنه باز گشت "  که حاوى ٣۶۵ صفحه است با پشتى زيبا اقبال  چاپ يافته در حقيقت قصهٴ دل هر باشندهٴ کابل و هر فرد وطندوست  افغانستان   ميباشد که وحشت و مصيبت جنگ ر ا تجربه کرده  اند. رومان  روز هاى وحشت بر انگيز و مصيبت بار کابل را در ذهن من تازه ساخت و مرا بر  بال واژه ها و صحنه هاى سحر آميز خود چندين بار به آن ديار جنگ زده با خود برد. طرح سوژه ، نحوهٴ جريان روال عمومى داستان ، انتخاب ماهرانهٴ شخصيت ها و  چگونگى روابط متقابل بين آنها و همچنان صحنه سازى ها و تثبت زمان و مکان وقوع  ديالوگ ها و فضائيکه آنها را احتوا ميکند خيلى هنرمندانه انجام يافته است . تمام آن تکنيک هاى داستان نويسى با کمال سلاست بکار برده شده است که به  داستان کاملاًً رنگ و بوى وطنى ميدهد و آنرا از لغزش به سوى سرانشيبهاى تصنعى  و پيچ و تاب هاى استعاره آميز مصوون نگهميدارد.  يا به عبارهٴ ديگر مسير انکشاف داستان در تمام طول آن از آغا ز تا انجام صبغهٴ بارز  افغانى دارد. اصلاً ، آن خصوصيت آنرا با دل خواننده اتصال ميدهد و علاقه او را به  خواندن دو باره آن بر مى انگيزد. نويسنده رومان در لابلاى چرخش هاى زنده گى اعضاى خانواده سلطان زرگر  احساس انزجار مردم عادى کابل را نسبت به خشونت جنگ به نگارش ميگيرد او  ضمنا عواطف آن ها را به ارتباط حفظ و تحکيم ارزش هاى مهم انسانى از قبيل  دوستى و عشق به نمايش ميگزارد. زنده گى خمارى يکى از چهره هاى اصلى داستان تجلى چنين ارزشهاست. داستان از يکطرف ترسىم خشم و انزجار و از طرف ديگر تجسم عشق و دوستى انسان  هاست. نويسنده دو پهلوى متضاد احساس انسانى را با دست توانا ترسيم مينمايد و  آنها را با قرار دادن در کنار يکديگر در معرض قضاوت خواننده ميگزارد.

 رومان " پا برهنه باز گشت "حامل اين پيا م بارز است که جنگ با تمام خشونت و  دهشت آن نميتواند احساسات  منزه انسانى چون عشق و دوستى را نابود کند و  کرامت ا و را خدشه دار نمايد. براى همشيره گرامى خانم ماريا دارو در راستاى نگارش داستان هاى تازه که همچون  " پا برهنه بازگشت " بازتابگر زنده گى مردم ما باشد و براى خوانندگان خود خاصتاً در  غربت آميزه لزت بخش ياد وطن و حس هيجان بر انگيز ارزشهاى معنوى آنر ا به  ارمغان آورد موفقيت ها ى مزيد از خداوند التجا مى نمايم و نخل عمر شانر اپر بار مى  خواهم .