آرشیف

خدمت خواننده گان گرامی وبسایت وزین جام غور عرض حرمت و احترام!
مطلبی را تحت نام ( فرزند نا خلف و متعصب ) با قلم آقای هدفمند خواندم و خواستم پیرامون این مسئله اندکی روشنی انداخته تا آنانی که این موضوع برای شان مجهول و گنگ هست تصویر روشن تر از موضوع داشته باشند.
پیشینه انتخاب این سرک را میگذاریم سر جای خودش و نمیخواهم بدان بپردازم چون به قول آقای هدفمند جناب داوود خان تصمیم گرفته بودند اما عملی نکردند کاری که دولت کنونی همه روزه انجام میدهد.
از شروع دولت جدید تا کنون در ولایت غور هیچ گونه کار اساسی و بنیادی صورت نگرفته است این را من و همه شما به خوبی میدانیم گذشته از چند باب مکتب بی کیفیت و چند متر سرک داخل شهر چغچران که تا کنون هم تکمیل نشده است.
از زمان ولایت آقای هیواد تا کنون بحث بر روی انتخاب مسیر از طریق منار جام و یا هم از پشت بند بایان به شدت جریان داشت که بار ها روی این موضوع جلسات متعددی صورت گرفت در نهایت با ارسال یک مکتوب رسمی از طرف مقام ولایت غور به وزارت محترم فواید عامه معین صاحب این اداره به ولایت غور تشریف آوردند ،ایشان بعد از جلسه با والی وقت و همچنان دیدن نقشه فزیکی راه های مواصلاتی غور به این نتیجه رسیدند که مسیر سرک از منار جام عبور کند. به تعقیب مراجعت معین وزارت فواید عامه مردم شش ولسوالی ولایت غور که مخالف انتخاب مسیر از منار جام بودند سر و صدای شان را بالا برده و عرایض شان به مقام ولایت غور مواصلت ورزید که تعدا شان هم کم نبود.
در آن زمان آقای دکتور عبدالله هیواد خود نیز یکی از مخالفین مسیر از منار جام بودند و نظر شان عکس نظر وزارت بود.
اجازه بدهید در نخست من فواید و نواقص هر دو مسیر را خدمت تان توضیح دهم.

راه منار جام (شمال دریای هریرود):

مفاد 
• کوتاه بودن مسیر و بسنده نمودن بودجه تعین شده تا حدودی که مبلغ آن 150 ملیون دالر بالغ میشود و کشور جاپان قرار شد تا بودجه مذکور را بپردازد.
• عدم برف گیری در زمستان.
• امنیت نسبی نسبت به مسیر دوم.

نواقص
• این مسیر با گذشتن از دره بیدان و وصل شدن به جام و کمنج صرفاً گوشه از ولسوالی شهرک که همانا قریه کمنج باشد را تحت پوشش قرار خواهد داد.
• مسیر این سرک همجوار با دریای هریرود میباشد که عمدتاً خطر سیلاب آنرا تهدید مینماید.
• کناره های شمالی این سرک همجوار با کوه بوده که عمدتاً ریزش های ریگی و سنگی خطرناک را داراست.
• پرت گاه ها و بلندی های این سرک و از جانب هم همجواری ان با دریا خطر سقوط وسایط را به همراه خواهد داشت.
• مصارف تونل زنی این مسیر به مراتب بیشتر خواهد بود.
مسیر بند بایان (سرک مرکزی)

مفاد
• پوشش مسافرین چندین ولسوالی که نیم جمعیت ولایت غور را در خود گنجانیده است.
• نبود مسیر های آبی و موانع آبی.
• نبود پرت گاه های عمیق.
• وصل نمودن مردم و رسیدن به موقع مردم و محصولات زراعتی شان به هرات در موقع مناسب.

نواقص
• عدم امنیت کامل.
• طولانی بودن مسیر.
• برف گیری در زمستان صرفاً مسیر در کوتلهای بند بایان.

بعد از سبک دوش شدن آقای هیواد و آمدن محترم سید انور رحمتی در رهبری ولایت غور باز هم مردم آن طرف بند بایان یا بهتر بگویم نماینده گان شش ولسوالی به حضور آقای رحمتی آمده و عرض خود را به ایشان پیشکش نمودند تا بدین ترتیب حرف ناشنیده شان گوش شنوا داشته باشد. آقای رحمتی بدون هیچ تعلقی به هر دو طرف خالصانه موضوع را از زبان دیگران شنیده و بدین ترتیب خواستند اصل قضیه را شنیده و تصمیم درستی را انتخاب نمایند من نیز جز اشتراک کننده گان در همین محفل بودم البته به نماینده گی از ولسوالی تولک نه به عنوان مشاور مقام ولایت. در جلسه آقای رحمتی والی صاحب ولایت غور بعد از شنیدن سخنان تک تک مردم گفتند که ما در یک مرحله حساس قرار گرفته ایم و آن عبارت است از موضوع مکتوبی که از وزارت فواید عامه مواصلت ورزیده است و در مکتوب یک سلسله مزایای مسیر منار جام اشاره شده و در نهایت تاکید شده بود که اگر اختلاف بین مردم حل نشود و پروژه از طریق منار جام نهائی نشود پروژه مذکر لغو خواهد شد و ما دو گزینه داریم یا انتخاب مسیر از منار جام و یا لغو پروژه.
وقتی نماینده گان مردم که در جمع شان وکلای شورای ولایتی نیز حضور داشتند این موضوع را درک کردند نتیجه که در جلسه دوم اعلان شد این بود که خیر خواهانه و جوان مردانه مسیر منار جام را انتخاب کنیم زیرا ما به هیچ وجه خواهان لغو پروژه نیستیم.

نتیجه:
من هم به عنوان یک فرد در این جامعه نه به عنوان مشاور والی قبلی جناب هیواد صاحب و والی کنون جناب رحمتی صاحب حق دارم تا دین خویش را اداء نمایم و حقیقت را نشر کنم حقیقت به این معنا نیست که این گزینش را حاکمیت محلی و مردم غور انجام داده اند بلکه حقیقت این است این گزینش توسط مسئولین امور در مرکز صورت گرفته و به دور از هر گونه انصاف هست. مردم غور و والی صاحب جدید ولایت غور این گزینش را صرفاً پذیرفته اند از روی نا چاری.
نپذیرفتن مسیر منار جام و تائید مسیر بایان برای من هیچ نوع منفعتی شخصی را در بر نداشته است ونه هم من به جمله( اینسوی بند و آنسوی بند) معتقدم من این جمله را اخیراً توجه کردم ام سخت در دل بعضی اشخاص جای خوش کرده است.
وقتی با جناب رحمتی صاحب والی جدید ولایت غور هم در این مورد صحبت کردم البته از روی نقشه جغرافیای ولایت غور این نکته را خوب دانستم که ایشان هم صلاح مردم را در نظر دارند اما انگار چاره ای جز گزینش مسیر از منار جان نبود.
و من از جناب دفمند تقاضامندم در صورتی که ایشان اگر قدمت تاریخی منار جام را بر راحتی یک ملت بزرگ ترجیح میدهند پس پیشنهاد نمایند تا یک میدان هوائی در کنار منار جام ساخته شود و توریست های خارجی را در امنیت کامل به آنجا ببرد و هیچ نیاز به احداث سرک نیست و در مورد اهمیت تاریخی دره بیدان در هیچ نقطه از دره بیدان آثاری کشف نشده که دال بر موجودیت امپراطوری غوری ها در این دره تنگ و صعب العبور باشد.
نکته نهائی را که باید خاطر نشان ساخت این است که قدمت تاریخی منار جام و افتخارات امپراطوری مقتدر غوری ها از زمانی که من توجه کرده ام هیچ مرحمی را روی زخم این ملت نگذاشته است بگذارید در عوض دیدار منار جام توسط چند تا خارجی مادارن مریض و حامله زود تر از یک مسیر پخته به درمانگاه برسند،بگذارید چند دانه میوه تازه پیره مرد دهقان به بازار فروش برسد،بگذارید محصل بیچاره ای که ار امتحان کانکور میماند به موقع به امتحانش برسد.
ما همیشه منار جام و قدمت تاریخی اش را دیده ایم با تصاویر دست ساخته امپراطوری های مان اما هیچ گاه به جاده های گرد آلود شهر مان توجه نکرده ایم .
صد بار تصاویر گل آلود و خاک زده سیمای شهر مان را نشر کردیم ،صد بار خاک بادک های میدان هوائی را پخش کردیم و بلاخره صدبار میدان فوتبال (خاکبال ) را به نشر گذاشتیم هیچ دست جوانمردی نیامد که مطلب بنویسدو از حق این ملت دفاع کند اما حالا که یک حقیقت به روشنی آفتاب را نشر کرده ایم عده ای با سوء استفاده از جملات مندرج در ماهنامه پیام شهروند به این موضوع رنگ دیگر بخشیده تا بدین وسیله مضرت شان را چون گژدم کج نهاد بر ما فرود آورند. 
هرچند نشریه ای را که شما تصویرش را در مطلب مورد نظر دیده اید متعلق به مدتی پیش هست که هیچ ربطی به حاکمیت محلی موجود ندارد.
من یک غوری اصیل هستم و ایجاب مینماید تا سنگ غوری ها را بر سینه بزنم نه اینکه از بیرون این ولایت باشم و همچون مهمان نا خوانده آب بریزم بر آسیاب بیگانه.

یا هو 
سید شکیب زیرک 
مدیر مسئول ماهنامه پیام شهروند