در این صبگاهان تموز در دور دیار غنوده در آغوش اقیانوس ها از برکت نوروز مان نم نم باران همه جا را تر و تازه کرده است؛ چه خوش است که پیام نوروز را با عطر باران و دانه های سپید نور به هم میهنانم تقدیم کنم و امسال، سالی باشد، خوش، پربرکت و مملو از آزادی، دوستی و عشق و صفا برای همگان. دوبیتی ها را فقط همن حالا سرودم؛ بخوانید.

 

پیام دل سپید و بی ریایه
برای مردم شـهر شمایه
الهی سـینۀ جنگی بترکه
دل او دشمن خلق خدایه
*****

پـرستوهای نـوروزی قشنگ اند
صفا ونازنازی شوخ وشنگ اند
بــویــژه در بهـارســـتان میهـن
چو پیغام بهاری ضد جنگ اند
*****

گل سرخ وطن سرشارباشه
سـوا از فـتـنه و آزار باشـه
نبینه بعد ازین خـشـم تفنگه
در آغوش صفای یار باشه
******

به میهن تابکی تیر و تفنگه
نهیب خشم و بحران فرنگه
خدا یا رحم کن برکودک ما
که هردم طعمۀ بطن نهنگه
*****

رفیقـان جمـلگی باهـم نشینید
صفا وصلح وشادی برگزینید
بپاشید تفها برصورت جنگ
که دیگر شیون و ماتم نبینید
*****

مـقـام انـتـحـــاری نــار نــاره
دیگروضع خرابش زار زاره
خـدا و انبیا خـوارش بســازه
که ضدعلم و شوق روزگاره
******

صدای عـشـق یاران دلـنوازه
پرازشورو نوا و سوزو سازه
دل عاشق بود چون پنبۀ پاک
اگـر آتـش بگـیره می گـدازه
*****

سری دارم سرِ پردرد وسودا
دلی دارم که می سوزه هویدا
بگویید با نگار شوخ و شنگم
که نوروزی دهد با قلب شیدا