آرشیف

لاشه هار ا يكي بعد از ديگر بررسي كرد امادر هيچ يك اثري از ضربه هاي مرگ آور ديده نميشد در تعجب بود كه پس اين همه كبوتر چگونه به قتل رسيده بودند فقط تنها چيزي كه در وجود شان ديده مي شد همان مقدار خوني بود كه از دماغ ودهان كبوتر ها ريخته بود. با آهم به جستجوي خود ميان لاشه ها ادامه داد اماكبوتر خود را نيز ميان آنها نديد.

دل تنگ شده بود از اين همه بي پروائي وبي مسؤليتي كه در قبال اين حيوان هاي بي زبان رفته بود،چاره اي هم وجود نداشت اين همه كبوتر را نميشد دوباره زنده به جنگل وصحرا باز گشتاند ،همه مرده بودند يك مرگ دائمي در حاليكه چند ساعتي بيش از مرگ شان نگذشته بود، اما اطراف چشمانشان مورچه ها حلقه بسته بودند ،چشمان كبوتر هاي زيبائي كه روي زمين با بال هاي نامرتب افتاده بودند مانند چشمان دختر خانم هائي كه گاه حلقه اي سياه اطرافش را ميگيرد شده بود.خون جاري از بيني شان تا تهي چشمانشان را گرفته بود .

دخترك آرام نشست روي زمين وخم شد روي يكي از كبوتر ها وآرام روي بال يكي از كبوتر ها را بوسه داد قطره اشكي از چشم دخترك زيبا به صورت كبوتر افتاد وآهسته از زير طوق كبوتر گذشت وروي زمين افتاديادش از روزي هاي آمد كه مي نشست لبةبام ودست خودرا داخل دامن خود ميكرد و يك مشت از ارزن ها را به هوا مي پاشيد وسپس يك گله از كبوتر هاي ده شان روي سرش چرخيده و سو سو كنان در حاليكه از بال هاي شان سايه اي تشكيل ميشد چرخي به دور بام خانةشان زده روي بام مي نشستند وشروع ميكردند به چيدن دانه هاي ارزن .ليمه همين طور كه روي لبه بام نشسته بود وپا هاي خود را از بام آويزان كرده بود از پشت روي بام دراز ميكشيد ومنظره دانه چيدن كبوتر ها را به گونه معكوس و وارونه ميديد برايش خيلي جالب بود كه كبوتر خودش را معكوس هم ميديد . صداي چيچ چيك پا هاي كبوتر ها خيلي براي ليمه لذت بخش بود.

ليمه گلو بندي را كه برادرش در شهر سفارش داده بود وروي آن حرف « ل»حك شده بود به گردن كبوتر بسته بود كبوتر خودرا ليمه نام گذاشته بود .همه اهالي ده اين كبوتر زيبا را ليمه صدا ميزدند وبه او دانه ميدادند واورا دوست ميداشتند چون ليمه مانند صاحبش مهربان بود وهيچ گاه حاصلات ده را نميچيد ميرفت داخل دريا واز ريگ هاي رنگين دريا ميچيد ودوباره بر ميگشت به ده وروي بام هاي همه ده چكر ميزد .

هر كبوتر از يك دختر جوان بود ونام هر يكي از دختر هاي ده روي آنها گذاشته شده بود مردم به كبوتر ها مانند دختر خانم ها احترام ميگذاشتند وباور داشتند كه دختر خانم ها هم مانند كبوتر ها پاك ومعصوم اند .

ليمه صبح زود وقتي از خواب بيدار شده بود رفته روي پشت بام تا از كبوتر ها خبري بگيرد اما از آنها هيچ خبري نبود آمد كنار پدر خود كه مشغول خوردن چاي بود نشست وگفت:

« بابا كبوتر ها نيستند شما نميدانيد كجا رفته اند چون آنها صبح زود بعد از يك گردش به دور ده دوباره بر مي گشتند خانه تا من برايشان دانه بريزم ؟»

پدر ليمه پياله چاي را روي زمين گذاشت وگفت:

« يك تفنگ دار صبح زود آمد وهمه كبوتر ها را باخود برد .»

ليمه از اين حرف پدر تكاني خورد وگفت:

«بابا مگر ممكن است يك تفنگ دار اين همه كبوتر را بتواند باخود ببرد او چگونه ميتوانست اين كار را بكند ؟نه نه اين ممكن نيست من خودم ميروم وهمه را دو باره بر ميگردانم به ده من به هيچ كس اجازه نميدهم كبوتر هاي مان را با خود ببرد.»

 وبه دنبال همين حرف از خانه بيرون آمده بود وبه سراغ كبوتر ها از اين زمين به آن زمين ميرفت تا اينكه تمام كبوتر ها را مرده در اين جا يافت اما از مرده ويا زنده كبوتر خودش ليمه هيچ اثري نبود ،او فهميد  كه مرد تفنگ دار فقط تنها ليمه را باخود برده بود.
 
 

                        سيد شكيب زيرك هرات 22/11/1383