آرشیف

فکر نمــــودم که زمان غنی
هیــــچ نباشـــد اثری از دنی

یک دو سه فرمانِ پر از کار داد
دزد و دغل را کمـــــکی خار داد

کم نشده نکــــــبتی از انتحار
طالبِ ملعون بره اش استوار

باز بدیدم که همانـــست خرک
مو تر بمــــــدار بروی سرک

طالب ملــــــــعون بکند انتحار
بیگنه ها کشته شوند بیشمار

خانه دشمن شده مهمان غنی
شرم ندارد بخـــــــــــدا از دنی

شمـــــــــلهء دستار بلند میکند
هر چه که گــــفتند پسند میکند

مدتی با مود چـــــــــپن سا ختیم
حال به دســـــــــتار سر انداختیم

در گلویش حنــجر مردانه نیست
در نظرش اجنـــبی بیگانه نیست

گشــــــت نمایان چو رخی ماه نو
حـــــــــــــضرت ملی ز درون پلو

عقــــــــــــد قرارداد تجاری نمود
بازی یی مانــــــــــند مداری نمود

گفت پی تر بیـــــــــــــــت افسران
می کـــــــــنم اعزام ز پیرو جوان

هر چه که گفت خواجه گک دال خور
بچــــــــــــه ء ادی سر خود داد شور

خنده ء مســـــــــتانه ز دل می نمود
گویــــــی به جو خانه چغل می نمود
 

  نوشته نذیر ظفر