به شهر عاشقان گلدسته باشی

به شهــــــرِ عاشقــــــان گلدسته باشی
مثــــالی شاخــــــــه ای نورسته باشی
سرت سبز و، تنت گل، زندگی خوش
ز درد و رنــــج عالـــــــم جسته باشی
حیـــــــا دارد خریــــــــدارِ فــــــراوان
بــــه قانــــــون ادب پیــــــوسته باشی
شـــــکاری آدمی نــــــــادان نـــگردی
به خوبــــــان زمـــــــان بنشسته باشی
نگردی بی مبـــــــالات و سبک ســـر
به عشـــق و معــــــرفت دلبسته باشی
ز خیـــــرِ خلق جــــز شــــر بر نخیزد
امیــــــــــدت از خـــــدا نگسسته باشی
بود دنیـــــــا مکـــــانِ سختِ اغــــــراء
نبـــــــــرده کس نبــــــــاید خسته باشی
روی از دل همیــــــن کز دیـــده رفتی
در عالــــــم هــر قــــــدر شایسته باشی
شناسنـــــد بی خبــــــر مــــردم زمـانی
کـــــه رختِ زندگـــــــــانی بسته باشی
فـــــــدای نقــــــل دنــــــدان تو گـــردم
کــــه می خنـــدی امیــــــل پسته باشی
شش و هشت ضــرب گامت در دل من
ز هـــــر کــــه دیـــده ام برجسته باشی
کجــــا رنجیـــــده گـــردد از تو محمود
دلـش را هـــــر قــــــدر بشکسته باشی
———————————–
سه شنبه – ۳ سرطان ۱۳۹۹خورشیدی
که برابر میشود به 23 جون 2020 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور
AHMAD MAHMOOD IMPERATOR