آرشیف

2019-7-6

رفعت حسینی

پناه

و از نوادرِ اعصار بود آن دیدگان او که دو دنیا فراغ بود.
)))
هرگز نمی شد در فکر آن نبود.
)))
غم های عاشقانۀ ما را پناه بود و مثلِ رنگِ تلخِ حقیقت سیاه بود.
آلمان
دوهزارویازده

..