آرشیف

تو شمع جاودانه درفضــــــای لعـــل شــــــــدی خاموش
  تورا یادت کــنـد هـــــــردم چه مظلـومین پدرجـــــــــانم

معارف شد سوگوارت همیش ســا لهای سال درلعـــــل
که درس هــــــای توباشد راز دلهـــــــا ای پدر جـــــانم

(پژوهش[1]) چون حدیث ماندگــــــاردرتاریخ واذهـــــان
تمــــــامی نونهـــالان وطن یاد، تودارد ای پدر جـــــانم

توشدی ســـــــبزترین بوستان درعلم و ادب لعــــــــل
همــه ازبهـــــرعلمـــی توشـــــدند روشن پدرجــــــــانم

همـــــــــان نقش تباشــــیرت به فکرو ذهن شـاگـردت
  تمامی مهــــــــــــــربانی هــــای تو، سراغ آید پدرجانم 

معلمی بودی ازقلب شــــــاگـــــردان خبرداشــــــــتی
به یـاد  تحصیل  شــــــــاگرد  بودی ، تو پدرجــــــانـم 

تمامی خدمت تو ، نامــــدارومانـدگـــــــار باشــــــــد
همیش یادت خیــــــــالم را گـــــــــــرفتار است پدرجانم

همه آن مهربانی های توباشد برای هرکســی مظلوم
چه نـــــالان گــــریــه دارد ازبـرای تـــــو پــدرجـــانم

تو هیچ نیســـــتی به یاد این همه اشـخاص مظلومت 
که نیـســت یگ لـحظه ای غـافل به روی تــو پدرجـانم

منم این مظلوم کوچـک همیش دریاد توباشــــــــــم
که کی باشــــــــد مرا آن وصل ودیدار رویت جـــــانم