آرشیف

شهر ودهِ کشورم  شد ، لانه ای شر و فساد
درزمینم زهرکاشت و، آب ونانم را گرفت

دردیار درد وغربت ، ، دور کـرد از مادرم
عرف جدم را  ربود، شیرین زبانم را گرفت

  جهل ِ آئین اش کنون ، در تار و پودِ  میهنم
دشمنان را چیره ساخت و،  دوستانم را گرفت

روح شاهان شاد بادا  ، در سپهـــر بیکران
نقطه نافهم شاه گشت و،  نکته دانم را گرفت