آرشیف

2014-12-12

دکتور محمد انور غوری

هـزیان

مـا   گریهء   مـاتمکدۀ     زال     زمـانیم
مـا  خندۀ   طوفانهـای  غوغای   جهـانیم
 
اسطورۀ    سنگین   خطرناک     قـرونیم
حماسهء    خونین   شبی گرگ  و شـبانیم
 
پیمـان شکن   میهـن  آزادهء  سـر شتیم
فر مانبـر     طغـیان    زیا نبار    روانیم
 
در  طالع  ما  آشتی  و  صلح  و  وفا  نیست
مـا  مشت   گره   کردۀ    کین   دیگرانیم
 
حرص  و طمـع و مکر و ریا کینه و نفـرت
حمـال  کمـر   بستهء   این   بار   گرانیم
 
شوریدهء   نشخوار  فـرو  بردۀ  خشمیم
هنـگا مهء   بیهودهء   نجوای   نهـا نیم
 
در   بردۀ  ابهـام   همـین  باطـن کوریم
در   رهگذر   شوم  همـان   ریگ  روانیم
 
در ساده گی و جهل و جنون  شهـرۀ آفاق
در صبـر و تحمل  همه  بی نام و نشـانیم
 
وز  خویش  گریزیم  و پنا هـندۀ   غیـریم
ای  وای  که  با  قامت  شمشـاد  کمـانیم
 
بر   درگهء  بیگانه   همی  ابر   بهـا ریم
در    خانهء  خود  همسـفر   با د  خزانیم
  
چون   برف  کفن   پوش  زمسـتانی  هویدا
چون  گرگ کمـین کرده به تاریکی نهـانیم
 
از آز  و  هوس  رهـزن  وسواسهء  ذهنـیم
غـا رتگر  و  غـا ر ت زدۀ  سود  و زیا نیم
 
از   رخنهء  نیـرنگ  زمـان  یکسـره  غافل
از   پوزۀ    فـرسودهء    تا ر یخ    عـیا نیم
 
خود  بین  و تبه کار و  بلا دیده  و بدخواه
مـا    گریهء   مـاتمکدۀ   زال     زمـانیم

تابستان  سال 1374
 ارسالی غلام حیدر یگانه