آرشیف

2015-1-16

محمد حسن حکیمی

هدف ما، فقط تقدیر از استاد ساقی بود

 

 هفته گذشته  ارگان ملی جوانان  از کارهای فرهنگی استاد ساقی به بانه  فعالیت فرهنگی تازه اش تقدیر کرد. شورای ولایتی غور نیز به پاس « تلاش ها و زحمات خستگی ناپزیر » ایشان تقدیر نامه  برایش تقدیم نمود. من حدود  دو سال می شود که با استاد ساقی از نزدیک شناخت وگاهی همکاری دارم. بهتر از هرکسی دیگر در جریان هستم که آقای ساقی چه قدر برای فرهنگ و ادبیات ما زحمت می کشند. از ایشان تا هنوز 6 کتاب به چاپ رسیده است. در نشریات  بسیاری مطلب نوشته کرده، در جام غور همیشه همکاری داشته ، درتمام محافل فرهنگی در غور اشتراک داشته، با تمام جوانان تازه کار، همکاری کرده ونوشته های شان را شبها و روز ها اصلاح نموده. به نظرمن استاد ساقی یک آدم بسیار فروتن ، متواضع و بی ادعا است وزحمت کش وپرکار است. هیچ وقت برایش مهیم نیست که  کدام کار  به نام چی کسی می شود یا نمیشود. به نظر من  استاد ساقی این حق  را به گردن ما داشت که از زحمات وی تقدیر نماییم. نه تنها برای چاپ دوبیتی های ملنگ صمد، بلکه برای تمام فعالیت های فرهنگی اش.  ارگان ملی از دیگر فرهنگیان نیز، درگذشته تقدیر نموده و این یک شروع بود که در آینده از نویسنده گان وفرهنگیان دیگر نیز به نوبت تقدیر خواهد شد. من از کمک مالی « بنیاد جهانداران غوری» و یا به گفته آقای  زیرک  « مردان اصلی» نیز تشکر می کنم. خدا برای شان اجر بدهد. اما  ارگان ملی جوانان  دوبار از استاد ساقی خواهش کردیم  که ما مسولیت چاپ این کتاب  را به عده می گیریم ، اما وی به هردلیلی که پیش خودش بود گفت می خواهد این اثر را  دوستان دیگر حمایت  نمایند.
هدف ما، ازین محفل تشکر از هیچ کس دیگر نبود. محفل به افتخار استاد ساقی برگذار شده بود و باید در مورد استاد ساقی گپ زده می شد. محفل برای ملنگ صمد و ملنگ احمد یا کدام ملنگ دیگر نبود. ما زحمت کشیده بودیم که فقط و فقط از استاد ساقی تقدیر نماییم.  اگر کسی ازین کار  ناراحت شده باشد مربوط به  روا داری   های خودش می شود. آن روز سخنران ها همه گفتند که این یک کار و رسم  خوب است که بجای مرده ها از زنده ها هم گاهی تقدیر شود. تقلیل زحمات استاد ساقی به فقط «‌تایپ کردن» چیزی جز بی خبری  نیست. من در جریان هستم که برای همین کتاب چند بار به جاهای مختلف سفر کردند.  چند بار به دنبال این و آن نفر روان کرد. چندین کتابچه به همدیگر مقاسه شده. چقدر مسئله تصحی و ویراش با خط های نیمچه سوادهای که یاد داشت گرفته بودند مشکل بوده. او برای این اثر حدود سه سال زحمت کرده اند. ارزش این کار با چیزهای غلط غلط و نامفهومی که ازطرف این وآن چاپ می شود زمین تا آسمان فرق دارد. اگر ساقی نمی بود واگر کدام آدم بی سواد این « تایپ» را می کرد ، آیا نتیجه همین طور می شد؟ سیه وموی جلالی را هم  در حقیقت  آهنگ های استاد مددی سیه موی کرد. خوب نیست که در برابر 20 هزار افغانی که فلان آدم خوب کمک کرده ، او « مردان اصلی» ونویسنده که شب وروز جان کنده « مرد فرعی» خوانده شود. قضاوت و پذیرفتن حقیقت هم خوب چیز است. اگر کسی در مورد کرزی کتاب می نویسد که ناخوانده امضا می کند ، آیا باید از آقای کرزی تشکر کنیم یا از نویسنده؟؟  بهر صورت ما از خدمات تمام فرهنگیان تقدیر می نماییم. از همکاری های بی ریا و فرهنگی بنیاد جهانداران غوری نیز تشکری می کنیم وامید واریم کارهای شان مانند گذشته  مثمر بخش و خوب باشد و با تمام فرهنگیان همکاری ادامه داشته باشد. اما بازهم می گویم که ارگان ملی فقط برای استاد ساقی محفل گرفته بود و هدف تقدیر از شخص استاد ساقی بود امید وارم دوستان فهمیده باشند.