آرشیف

2019-9-4

رفعت حسینی

نُخبه
از دریچه دید من، این شعر از فریدون مُشیری، یکی از سروده های نُخبهٔ دنیا، در درازای تأریخ، می باشد:

 

تاج از فرق فلک برداشتن 

جاودان آن تاج بر سرداشتن

در بهشتِ آرزو ره یافتن 

هر نفس شهدی به ساغرداشتن 

روز درانواع نعمت ها وناز 

شب بتی چون ماه دربرداشتن

صبح، ازبام جهان چون آفتاب 

روی گیتی را منورداشتن 

شامگه ، چون ماه رویا آفرین 

نازبرافلاک و اختر داشتن 

چون صبا در مزرع سبزفلک

بال دربالِ کبوترداشتن 

حشمت وجاه سلیمان یافتن 

شوکت وفرِسکندرداشتن 

تا ابد دراوجِ قدرت زیستن

ملک هستی را مسخرداشتن

بر تو ارزانی که ما را خوشترست

لذت یک لحظه مادرداشتن

 

…

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

جام غور در شبکه های اجتماعی

گزارشات و مصاحبه ها