آرشیف

2014-12-10

عبدالغفور غوری

نوروز بیا

مُرد م از دوری تـو ماهِ  شـب افـروز بیـا، یارِ دلسـوز بـیا
نا نگردیم خاک یکروز، فقط هر روز بیا، یار دلـسـوز بـیا
 
تا نـثار قـدمت لالـه و ریـحـان کـنـم، هـم  د ل و جـان کـنم
به بـهانه سری را هم بـه شب و روز بـیا، یار دلسوز بـیا
 
تا نـبـیـنـنـد رقـیـبـان قــد مــوزون تـرا، رخ  گـلگـون تـرا
بی خبر چپ چپ و خپ ازهمه مرموز بیا، یار دلسوز بیا
 
بیتو دنیا بسرم چون شب تار است زغم، میکشم رنج والم
کُـن چراغان تو جهان من و چون روز بیا، یار دلسوز بیا
 
به هوا و به خیالات  تو شیدایي شدم، غرق رسوایي شدم
کافـرم کـردی  تو ای شـوخ جهـانسوز بیا، یار دلـسوز بیا
 
گفتی می آیي که برف و یخ همه آب شوه، ملک شاداب شوه
رفـته سـرمـا  و خـزان، آمـده  نـور وز بـیا، یار دلسوز بیا
 
«غوری» استاده به عهد و به وفای تو نگار، که می آیي به بهار
ســال صـد سـال گــذشـت بــر ســرم امـــروز بـیـا یار دلسـوز بـیا

هلند
18.03.2012

 

 به همه د ست ا ند ر کا ر ا ن ،علا قمند ا ن ،همکا ر ا ن و خو ا نند ه گا ن معز ز  سا یت جا م غو ر نو ر و ز  سا ل نو 1391 هجر ی شمسی و بها ر شگو فا ن  ر ا ا ز صمیم قلب تبر یک گفته و بر ا ی همهً شما عز یز ا ن و همو طنا ن شر یف سا ل پر میمنت ، سا ل پر با ر و شگو فا و سا ل صلح و آ ر ا می ا ز با ر گا ه خد ا و ند آ ر ز و میبر م و آ ر زو مند م که که ا ین کو ه ها ی پر ا ز بر ف پشت سر ی خو د شا د ا بی و فر ا و ا نی  به مر د م ما به ا ر مغا ن بیا و ر د و و لا یت غو ر د یگر ر نج خو شکسا لی و گر سنگی ر ا نبیند.
 
با عر ض ا حتر ا م 
عبدالغفور (غوری)