آرشیف

الله متعال برای ما انسانها کرامت داد. عقل نقطه ی بارز انسان با حیوان است، که انسان را در جایگاه اشرف مخلوقات قرار داده و کرامت را نصیب وی نموده است. از سوی دیگر چون تنها عقل توانمندی درک همه مسائل را ندارد، شریعت را برای انسان ها فرستاد تا تمیزِ راه درست و نادرست را بهتر کند. 
در شریعت از حضرت آدم علیه السلام گرفته  تا حضرت خاتم الانبیاعلیه السلام، اصل امتحان بودن زندگی به نحوی بیان شده است. بزرگ ترین مجادله و چلنج انسان رهائی از هوای نفس و تسلیم شدن به اوامر الهی را قرار داد. در راستای رسیدن به این مأمول استفاده از عقل را تأکید ورزید و به عقل به اندازه ای توانایی داد که انسان را جهت رسیدن به این هدف موفق نماید.
الله سبحانه وتعالی عقل را طوری محدود نمود که توانایی درک همه مسائل را نداشته باشد؛ محدودیت عقل خود نقطه ای برای امتحان بودن زنده گی قرار گیرد. انسان پی ببرد قدرت بزرگ تری در پس حوادث و واقعات زندگی قرار دارد، که انسان از احداث و فهم آن عاجز است.
دین و شریعت برای تکمیل ناتوانایی های عقل و رهنمای محدودیت های زنده گی بشر فرستاده شده است. اسلام از جمله ی ادیانی است که با درنظرداشت واقعیت انسان ها برای سپری نمودن امتحان زنده گی محدویت ها را وضع نموده است، و مسلمانان را مکلف به پیروی از خطوط تعیین شده  به اندازه  استطاعت نموده است.
خـواهـر وبـرادر مهـربـان!
قرآن عظیم الشان در مورد مکلفیت  واستطاعت  یک فرد مؤمن مسلمان می فرماید:
ـ «لا یُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ ما آتاها» (سوره طلاق، 7)
خداوند هیچ كس را جز به مقدار توانایى كه به او داده تكلیف نمى ‏كند.
ـ «وَ ما كُنَّا مُعَذِّبینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً» (سوره اسراء ، 15)
و ما هرگز (قومى را) مجازات نخواهیم كرد، مگر آنكه پیامبرى مبعوث كرده باشیم (تا وظایفشان را بیان كند.)
ـ «وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى»‏ (سوره نجم ، 39)
و اینكه براى انسان بهره‏اى جز سعى و كوشش اونیست .
« لا يُكَلِّفُ اللَّـهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ»
–  پرورگار با عظمت هیچ کسی را  جز به اندازه توانائيش موظف نميكند. 
« لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ »
 هر كس هر كار نيكی بكند بنفع خودش است و هر كار بدی بكند بر عهده خودش است. 
« رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ »
خداوندا، اگر فراموش كرديم يا اشتباه كرديم ما را مجازات نكن. 
«رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا ۚ»
خداوندا، تكليف سنگينی، آنطور كه بر عهده کسانی که قبل از ما بودند گذاشتی بر عهده ما مگذار. 
« رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ »
خداوندا، چيزی که طاقت آن را نداريم بر عهده ما مگذار. 
« واعْفُ عَنَّا ، وَاغْفِرْ لَنَا  ،وَارْحَمْنَا ۚ ، أَنتَ مَوْلَانَا  ،فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ »
گناه ما را ببخش و ما را بيامرز و بما رحم كن. ( فقط) تو مولا و سرور ما هستی، پس ما را بر افراد بی ‌ايمان پيروز گردان. ( آیۀ 286 سورۀ بقره).

ومن الله التوفیق
تتبع ونگـارش :
  امــیـن الـدیــن» سعـیـدی – سعید افـغــانی«
مــدیـــر مطـالعات سـتراتــــیـژیک افـغـان و
مسؤل مرکز کلتوری دحـــــق لاره- جرمنی