آرشیف

2019-6-27

علم عبدالقدیر

مقاومت ودولت

دولت ومقاومت؟
دولت پسا طالبانی با واژه مقاومت ومقاومتگر میانه خوبی ندارد،، این حقیقت را از زمانی میدانم که رهبران حکومت پسا طالبان در زمان حاکمیت طالبان در صحبت ها وسخنرانی های شان از آمریکا  طالبان را نیرو های مقاومت ملی میخواندند، وقتی امریکا تصمیم گرفت حرکت طالبان را فلج کند همین عناصر ظاهرا بنام تکنو کرات و باطنا عاشق طالب در رکاب آمریکائیها وارد افغانستان شدند تا از سقوط ونا بودی مکمل طالبان جلو گیری کنند. ایشان میخواستند حا کمیت سیاسی خودرا بزور ونیرو افراد طالبان عادی بالای مردم تعمیل وبداد رقبائی سیاسی تباری شان برسند.
درامه فرستادن قوماندان عبدالحق به لوگر وپکتیا به منظور جلب بدنه طالبان من حیث نیرو های دفاعی حکومت پسا طالبی یکی ازین أهداف بود اما وقتی این توطئه از طرف سران طالبان نا کام شد در صدد طرح یک تر فند دیگری شدند تا جبهه مقاومت را ذهنا وعملا نا بود سازند این طرح  تطبیق بر نامه دایاگ ودی دی آر بود.
واژه مقا ومت ومقاومتگر برای دولت پسا طالبانی یک واژۀ منفور  و نا مانوس است.  مقا ومتگر یعنی جنگ سالار وچگره مار وجنایتکار جنگی  به همین دلیل در اوائل  که سر مست نشئۀ حضور امریکائیها بودند با وصف نداشتن نیروی امنیتی  تر فند بر نامه دی دی آر ودایاگ را توام با شعار تفنگ سالار وعدالت انتقالی را روی دست گرفتند تا با ایجاد خلاء امنیتی در محیط ها زمینه باز گشت طالبان را فراهم سازند وایشان را بنوع در حکومت جذب وبداد دیگران بنام جنگ سالار ونا قضین حقوق بشر برسند.این ترفند یا تاکتیک کمی مؤفق بود
همه میگویند وقتی حکومت هست مقاومتگر یعنی چه؟ ما میگو ئیم در شرائط جنگی مقاومت مردم در کنار نیرو های امنیتی  علیه دشمن یک ارزش است منهای مقاومت ودفاع مردم تمام نیرو های امنیتی امنیت یک ولسوالی را هم تا مین کرده نمیتوانند.مانند امنیت ولسوالی پسابند وچهار سده.در غور وولسوالی های فاریاب وجوزجان وغیره.
یک طالب صد مقاومتگر :با آنکه از طالب جنگ سالار تر وجنایتکار تر کسی نیست باز هم  رهبران حکومت پسا طالبا نی حاضر اند طالب را برادر بگویند وصد ها تن را بنام خیزش مردمی ومقاومتگر به قربانگاه بفرستند .طالب صد ها بار حملات انتحاری وانفجاری انجام دهد مکتب هارا به آتش بکشد ، تا سسیات دولتی را ویران کند باز هم برادر میگویند واز نا رضا ئیتی شان رنج برند و بی صبرانه انتظار دارند تا اعضای ارشد این گروه را به آغوش بکشند وببوسند اما از نام مقاومتگر علیه طالب نفرت دارند  .حدود یک هفته میشوند سنگر های مقاومتگران وحامیان دو لت در ولسوالی های غور زیر آتش لشکر جنگ افروز طالب است.حکومت فقط نظاره میکند ومنتظر شکست سنگر هاست تا جای مقاومت گران را طالب بگیرد وباز طرح نو بریزند. امید این ارمان را بگور ببرند.
بعضی که خودرا با حنای  شعار دموکراسی ودفاع دروغین از حقوق بشر حکومت  رنگ داده اند فکر میکنند نگاه دولت   به نیرو های مقاومتگر یک نگاه متمدنانه است که گویا جنگ سالاران را حذف واز حقوق بشر ودموکراسی دفاع میکند نه خیر نگاه حکومت ریشه در اندیشۀ دارد که ما از ذکرش شرم میخوریم..ورنه طالب هم قاتل است هم نا قض حقوق بشر  هم ضد علم ومعرفت اما ایشان  پیوسته طالب را برادر گفتند ودرزندانهای پاکستان به عیادت شان رفتند واز زندانهای افغانستان  رهای شان ساختند تا دوباره به سنگر بروند.لذا ما میدانیم حکومت فعلی حاضر است همه مناطق را به طالبان بسپاردو مقاومتگران را در محکمه طالبان محاکمه کند لذا ما باید بخاطر عزت وآبروی خود مقاومت کنیم تا از شر حکومت یک مل عبدالرحمن در امان باشیم.
نیرو های امنیتی در ولسوالی ها.اردوی ملی را میفرستد که فقط از تعمیر ولسوالی دفاع کنید ودستور میدهد که شما حق دفاع از مردمی که علیه طالب می جنگند ندارید.اگر پرسان کنید شما با سلاح مدرن اینجا تشریف دارید مردم در کنار شما قتل عام شد چرا یک فیر نمیکنید ؟ میگویند از مرکز اجازه نیست.!
.شاید دوستان بگویند حالا که دولت حمایت نمکیند مقاومت یعنی چه؟ ما میگوئیم ما به اندیشه سیاه لشکر پاکستان تسلیم نمیشویم شما شاهد باشید اگر این حکومت هم  به طالب تسلیم شد باز هم ما مقاومت میکنیم.مقاومت یعنی داشتن جای به اندازه جای یک کلاه ونه گفتن به اندیشه تنگ وتاریک تعصب ، ظلم ،ستم وقوم پرستی.!