آرشیف

رشادت، پایمردی، ایثار و فداکاری مردم غور در طول تاریخ برای همه واضح است. غوری ها چی دردوران تجاوز ارتش سرخ و هم در دوران سیاه رژیم طالبان، یکی از محورهای اصلی مقاومت علیه متجاوزین بوده و در حقیقت بدنه اصلی مقاومت را با توجه به موقعیت مهم غور، تشکیل می دادند. اما بعد از برپچده شدن رژیم طالبان، غوری ها و جان فدایی های شان به کلی فراموش شد. من چندی پیش هنگامی که مشغول تحقیق در مورد موقعیت جغرافیایی غور بودم، ناگهان با کتابی تحت نام "بعد از مسعود" مواجه شدم. نویسندۀ این کتاب آقای امر الله صالح شجاعت و شهامت مردم غور، بخصوص جغرافیای تسخیرناپذیر این سرزمین را بخوبی تحلیل نموده است. خوشبختانه خود جناب صالح از محرومیت و مظلومیت مردم رنجدیدۀ غور و نیز از جفای بازمانده گان مسعود در حق مردم غور یاد آوری کرده است. در ضمن، وی در کتاب خود اشاره یی به انتقام آقای کرزی از مردم غور به دلیل حمایت آنان از عبدالله و قانونی، کرده است. در طول چند سال گذشته، غور تبدیل به مهره بازی بوده که ایتلاف شمال، بخصوص بزرگان پنجشیر به عنوان ابزار فشار از آن علیه رقبیان خود استفاده می کردند. به عنوان مثال، در انتخابات قبلی آقای خلیلی نماینده کرزی در فرودگاه فیروز کوه توسط هواداران عبدالله مورد توهین قرار گرفت و اجازه حضور برای وی حتی درغور داده نشد. بزرگان پنجشیر با تشکیل ائتلاف با آقای کرزی، در قدرت سهیم شدند و اشتراک سیاسی مردم غور کاملاً پایمال شد. حمایت از کرزی درغور بعد از توهین وی در لویه جرگه، زنگ خطر برای بزرگان شمال تلقی می شد، چون این ها غور را جز حوزه نفوذ بی چون چرای خود می دانستند. بعد از حادثه خونین غور، جوانان غور بخصوص تحصیل کرده گان غوری سراپا به این جنابان حمله کردند. موجی از انتقادات و اعتراضات را در فضای مجازی شاهد بودیم. این ها برای اینکه  باور عامه مردم غور را در قبال بی مسئولیتی خود تغیر دهند، دو تن از غوری های شایسته را در وزارت صحت عامه مقرر کردند و در این کار خود موفق نیز شدند. ما هشتصدهزار غوری  با سهم بیشتر از دو مقام نسبتاً پائین رتبه کار نداریم. خانه شان آباد. جوانان خوش قلب نیز همه چیز را فراموش کرده و داد از حمایت وزیر می زنند. این وزارت هم حق جناب استایلی است. ما طرفدار ارتباط با تمام جریان های سیاسی هستیم، اما نه به شکل کنونی. این ها باید ما را منحیث یک اهرم قدرت بپذیرند. ما رابطۀ مادون و آقا را کار نداریم. ما طرفدار احترام متقابل هستیم و نیز خواستار احترام و جایگاهی هستیم که غوری ها شایستۀ آن است.
بدرود قیام