آرشیف

قُبَّةُالصّخره:
مسجد قبه الصخره یا قبه المعراج  ( به ضم قاف وه) از جملۀ یک بخشی از مسجد الاقصی بوده که در داخل قلعه  تاریخی  بیت المقدس در تپه موریا  قرار دارد. ناگفته نباید گذاشت که این مسجد یگانه مسجد است که درهمۀ  ادیان ابراهیمی
( دین یهودیت، دین مسیحیت ودین مقدس اسلام ) بحیث شهر مقدس ومکان مقدس شناخته شد است. این  شهر بعد از مکۀ معظمه ومدینۀ منوره سومین شهر مقدس برای مسلمانان است.
علت نام گذاری این مسجد به قُبَّةُالصّخره  در چه است؟
علماء علت آنرا موجودیت سنگی میدانند  که در درون  این مسجد وجود دارد. این سنگ بسیار عظیم همان سنگی است که در زمان معراج، پیامبر صلی الله علیه وسلم برپا گذاشتن براین سنگ به آسمان  صعود نمود.
مسجد قبه الصخره  یا  قبه المعراج در زمان خلیفه عبد الملک بن مروان در سال 66 هجری مطابق 685 میلادی بنا و در سال 72 هجری مطابق 691 میلادی به اتمام رسیده است.  این مسجد از لحاظ معماری از جمله مشهورترین مساجد درجهان بوده ودر کار تعمیراتی آن از سنگ رخام استفاده بعمل آمده است.
این مسجد که ارتفاع آن به 35 متر میرسد،  تحت نظر مسلکی  معمارِی  انجینر رجاء پسر حیوه الکندی یکی از مشهورترین تابعی بوده وانجینر یزید بن سلام اعمار گردیده  است. این تعمیر بشکل مربع بوده ودارایی 4 دروازه می باشد. ( دروازۀ شمالی،  دروازۀ جنوبی ، دروازۀ شرقی، دروازۀ غربی ) دروازه جنوبی بنام باب المکه وشرقی آن به نام باب القضاء شهرت دارد.
یکی از علت های که عبد الملک از اعمار این بنا در نظر داشت ، جلب توجه مسلمانان به این محل بود واین فکر زمانی شدت گرفت که اموی ها حکومت  اسلامی را از مدینه منوره به دمشق انتقال دادند .

ادامه مطلب در اینجا