آرشیف

چرا سکوت کنم هرگز در مقابل بی عدالتی ها سکوت نخواهم کرد چون باور دارم ( أَفْضَلَ الْجِهَادِ كَلِمَةُ عَدْلٍ ) بهترين جهاد سخن گفتن از عدالت نزد حاكم ستمگر است، نه تنها فرزندانم بلکه تعداد زیادی از دوستان بار بار به من گفته و میگویند خاموش باش دیگر در رسانه ها منتقدانه صحبت نکن به اصلاح مردم عام شوله خود را بخور و پرده خود را بکن ترور میشوی کمی بخود رحم کن اما…
ناله را هرچند مي خواهم كه پنهان سر دهم
سينه مي گويد كه من تنگ آمدم فرياد كن
تا چه وقت روزی نیست که در کشور ما کسی کشته نشود روزی نیست مادری به سوگ فرزند دلبندش فریاد نزند، تا چه وقت چرا برای چه هر روز شاهد این همه درد و رنج و ادامه این وضعیت بحران زا باشیم، تا چه وقت با شعار های میانتهی و وعده های چرب و نرم دروغین که مذاکره میکنیم صلح میاوریم  تا چه وقت باور کنیم با تقدس هاي جعلي، بي محتوا و فریبنده تا چه وقت خارجی ها ما را تعین سرنوشت کنند اگر ما مردم افغانستان بخاطر تحقق عدالت همگرایی مبارزه نکنیم سرزمین ما تبديل به مردابي ايستاده خواهد شد كه در آن زالوهاي مقدس نمای جلوه نمایی کنند زالو های كه فقط با خون انسان تغذيه رشد و نمو می کنند اين زالوهای مقدس نما و قدرت طلب فقط با ويتامين تعظيم ها و باور های بی مورد من و تو با گذشت هر روز چاق و فربه مي شوند.
نا امنی ها و مداخلات بیگانه گان را همه میدانند بیکاری و نتایج نا معلوم انتخابات ریاست جمهوری را  نگاه کنید چقدر خجالت آور است با گذشت دو ماه نتیجه یک انتخابات یک و نیم میلیونی اعلان نمیشود نه شرمی وجود دارد و نه حیای در میز های مدور یک دیگر را دشنام میدهند.
کار بجای رسیده که دزد هم خدا میگوید و صاحب خانه اهم، از طرف دیگر  تعدادی هنوز مانند  جغد در شاخی نشسته دمک و سرک میزنند، خداوند عاقبت اين جغد های دم بریده را بخیر کند.
یک تعداد بی شرمانه و خائنانه تعصبات قومی و زبانی را دامن میزنند تلاش دارند تا اقوام با هم برادر افغانستان را علیه یک دیگر قرار دهند و بجنگانند بدون تردید امروز اکثر مردم افغانستان مانند چوب سوخت قربانی سیاست های نا عاقبت اندیشانه خود خواهان و جا طلبان گردیده اند مردم اعوام گناهی ندارند تنها قربانی اند.
 مي گويند كه ماهي از سر مي گندد نه از دم، بيائيد اين سر هاي گنديده را اگر قابل علاج است معالجه كنيم و گرنه این دم ها را بریده دور بيندازيم تا كل جامعه از گند  اینها در امان باشند.
اگر وضعیت همین طور ادامه یابد باور داشته باشید که روزی خواهد رسید و دیری نخواهد گذشت که حیوانات برای تحقیر یکدیگر بگویند ( ای آدم )