آرشیف

2015-1-24

akarimi

زراعـــــــت در افـغــــانستــــان

 
در سالهای قبل و خصوصاً در چند سال اخیر استعمال جملاتی مثل  : افغانستان یک مملکت زراعتی است  ، تخمیناً 85 % مردم افغانستان از زراعت امرار معیشت می نمایند ، اقتصاد افغانستان متـــکی بر زراعت است ، زراعت مهمترین و بزرگـــــــترین ثروت ملی و سکتور تولیدی کــــشور است ، در بیانات اراکین دولت و متخصصین داخلی و خارجی و موسسسات امدادی تذکر داده شده است .
    با وجود شناخت حقایق فوق الذکر آنچه تا حال به آن توجه نا کافی مبذول گردیده اســـت ضرورت تبدیل موقف زراعت از شکل عنعنوی به اصطلاح بخور نمیر  و متکی بر عوامل طبیعی (بارندگی ، خشکسالیها ، آفات زراعتی ، سیلاب ها ) به شکل یک پدیده و معامله تجاری و اقتصادی می باشد تا از اســـــتعداد های تولیدی زراعت کشور استفاده اعظمی  ، موثر تر و اقتصادی تر صورت گرفته بتواند .
  افغانستان یک کشور زراعتی است . اکثریت مردمان سر زمین افغانستان از قدیمترین ایام تا امروز به کشت و زراعت سرو کار دارند . تقریباً 1بر 5 حصه تمام ساحه کشــــــور را زمین های زراعتی تشکیل میدهند . اما متاسفانه حاصلات زراعتی آن ، بنابر دلایلی روبه تقلیل نهاده که نه تنها حاصــلات ان به مقایسه کشور های جهان ، بخصوص کشور های همسایه خیلی کم است ، بلکه سالانه مقدار زیاد گندم ، برنج و غیره مواد خوراکه از کشور های دیگر وارد میگردد .
   یکی از عوامل پسمانی های زراعت همانا خشکسالی است که متاسفانه تا حال در کشور ما به حیث یک پدیده غیر قابل کنترول قبول شده است . نباید چنان باشد ، یعنی تاثیرات خشکسالی را مــــیتوان با تنظیم و استفاده بهتر منابع آب و آبیاری و بکار بردن تکنالوژی مناسب زراعتی تقلیل بخشید که این به تکنالوژی عصری و سرمایه گذاری کافی ضرورت دارد .
  دلایل کم شدن حاصلات زراعتی در وطن ما زیاد است از جمله میتوان علل زیر را ذکر کرد :
– نبودن امنیت کامل و سراسری در کشور در طی 3 ده اخیر.
– عوامل نا مساعد طبیعی از قبیل زلزله ها ، خشکسالیهای پی در پی ، سیـلاب ها ، ژاله ها ، امراض نباتی وغیره .
– کم شدن قوه نموی زمین به نسبت عدم استعمال کود حیوانی و کیمیاوی .
– استفاده از زراعت قدیمه .
– عدم رسیده گی مالکین  بزرگ در امور زراعتی .
– توجه نکردن به انتخاب  تخمهای اصلاح شده زراعتی نظر به اقلیم و آب و هوای نقاط مختلف کشور.
– فقر دهاقین .
– عدم موجدیت کوپراتیفهای دهقانی .
درین اواخر که مقدار بارنده گی برف و باران در کشور ما کم گردیده ، سبـــــــب کم شدن آب دریا ها ، کاریز ها ، چشمه ها ، و چا ه ها شده است ، این خشکسالیهای پی در پی بالای زراعـــــت و مالداری تاثیرات منفی نموده و مقدار محصولات زراعتی و مالداری را به حد زیاد کم ساخته است .
    پس چگونه میتوان حاصلات را زیاد کرد ؟ با رفع عوامل فوق ، اصـــــلاح و احداث انهار و بندهای آب گردان ، تحت زرع آوردن زمین های لا مزروع  ، استفاده از ماشین آلات زراعتی ، ترویج تخمهای اصلاح شده نظر به منطقه  ، استعمال کود ، ایجاد روحیه همکاری میان دهاقین، مجادله علیه امراض نباتی و غیره میتوان مقدار حاصلات زراعتی را بهبود بخشید  . مهمتراز همه موجودیت امنیت و صلح سراسری زیرا بدون صلح امور زراعت انکشاف کرده نمی تواند .
بنابر عوامل فوق یکی از وظایف مهم دســـــــــت اندر کاران بخش زراعت آوردن تغیر ذهنیت ها و تطبیق تکنا لوژی جدیدو ماشینی ساختن زراعت، تغیر زراعت عنعنوی به زراعت عصری میباشد .
   کارکنان زراعت باید این حقیقت را تبلیغ و تر ویج نمایند که محصولات زراعتی برای بهبود صحت و افزایش تولید به غذا ضرورت دارد . قســـــــــــمت اعظم مواد خام این غذا از زمین باید تکافو شود .سروی هاو تحقیقات زراعتی ثابت ساخته است که زمین های زراعتی کـــشور ما به صورت عموم به فقر 3 جز مهم مواد خام غذا ئی محصولات زراعتی یعنی نایتروجن ، فاسفورس و مواد عضوی مواجه میباشد .این کمبود موجب کسر تولید محصولات زراعتی گردیده اســـــت .برای جبران این نقیصه باید زمین های زراعتی با استعمال کود های کیمیاوی نایتروجن دار و فاسفورس دار تقویه گردند .اگر چه انبار حیوانی هم دارای این عناصر میباشد مگر از یک طرف فیصدی آنها بسیار کم است و از طرف دیگر مقدار تولید انبار حیوانی در کشور به مقایسه ضرورت زمین های زراعتی به صورت فاحش نا کافی میباشد .
 
تهیه کننده : احمد (کریمی)
غور
تاریخ 16/01 /  1390 شمسی مطابق 05/04/2011