آرشیف

2020-2-2

گل رحمان فراز

ده سخن در باره معامله حرکت راه و روشنی:
۱. وکلای غور و هیئت اعزامی، رئیس جمهور را در قبال این مشکل هیچگاه دیده نتوانستند.

 

۲. در وزارت مالیه هم تنها با مشاورِ بی صلاحیت بنام وزیری چانه زنی ازدیاد اسفالت کیلومتر سرک را داشتند. 

 

۳. وکلای که پروژه به درِ خانه شان گرفته اند، حاضر نشدند تا پروژه های کوچک را وقف پروژه حیاتی سرک عمومی نمایند. 

 

۴. یکی از وکلا در دفتر حبیبی صاحب، خود را وکیل مردم غور نه بلکه وکیل قومش خوانده است. 

 

۵. دو تن از وکلای غور که تاکید زیاد بر جمع نمودن خیمه راه و روشنی داشتند، فقط بخاطر پروژه های بوده که به قوم شان گرفتند. (یک نر و یک ماده) 

 

۶. هیچ یک از وکلا قبول نکردند که لابی گر خوب برای مردم‌ در پارلمان نبوده است. 

 

۷. اهمیت و نقش هئیت اعزامی را از رهبری شان (مشاوران که هرگز رئیس صاحب را ندیده اند) می شود تحلیل و تجزیه کرد. 

 

۸. در مکتوب تعیین هیئت توسط رئیس جمهور، تنها از هئیات خواسته شده است تا مشکل مردم را از نزدیک بررسی کنند. بررسی هیچگاه به معنی وعده کاذب نیست. همه می دانند که خواست حرکت راه و روشنی چه بوده است. 

 

۹. مشاور بی صلاحیت وزارت مالیه حتی حاضر نشده است تا برای وزارت فواید عامه مکتوب تخصیص پول برای آسفالت ده کیلومتر سرک را بدهد. 

 

۱۰‌. سرپرست وزارت فواید عامه (شمس) از قرضداری ۷۰۰ میلیونی استملاک زمین ها گفته است و پوست کنده خاطر نشان ساخته است که توانایی اش را ندارند. 

 

پس، تا زمانیکه دست وکلا از تخصیص بودجه های درِ خانه و به نفع قوم خاص کوتاه نگردد. پرداختن به احداث، اعمار و تخصیص بودجه برای پروژه های عمومی دشوار خواهد بود. 

 

با مهر 

گل رحمان فراز