آرشیف

2014-12-10

عبدالغفور غوری

دشت و اویلا

ما چه کر د یم ا ی خـد ا کـه ا ین ر و ز گـا ر  ما شـد ه           د شـت  و ا و یـلا  بـبـیـن  شهـر و د  یا  ر ما شـد ه
«کـا بـل» ز یـبا ی ما یکـسر به خا ک و خـو ن نشست           لا  نــه ً پنجـا  بیـــا ن « با  لا حـصـا ر» مـا  شـــد ه
با غ  با  بر با غ  با لا تـپـهً  پغـمـــــــــا  ن سـو خــــــت           د  و ز خ  تـیــا  ر هـر کـنـج  و کـنـا  ر ما  شــــد ه
بر نـظـا م خـلق  و پـر چـــم  کبـــر میکــر د  یـم هـمـــه           تنـظـیـم هـا ی هـفـتگـا  نه  چـو کی  د  ا ر ما شـد ه
بـهـر پـیــر و ز ی مجـا هــد ما د عـا کـر د  یـم هـمـیش          هـفـت  بلا  ی  آ سمــا  نی  سر د چــا ر مــا شـــــد ه
آ تـشی  پـیــر  و ملـنگ و  شیــخ  و مــلا  تا  ز ه شــد           حـضـر ت مفــلو ک و  پـیـر بـر ا قـتـد  ا  ر ما شـد ه
مـشـر و  با ت ا لکـلی کــر د  نـد  ز  یـر چـیـن  تا  نک           با ز با خـشــم و غـضـب پـیــر کـبـا  ر ما  شـــــــد ه
ا تحــا د  و جـنـبش و هـم  جـمعـیـت د  ر گر  د  ا  ر گ          کــو ه « ز نبـو ر ک » مقـا م حکـمتـیــا ر مـا شـد ه
ر ا کـت و خـمـپا ر ه مـیـبا ر د سر ی ما  ر و  ز و شب          آ سمـا ن  تا  ر  ک ا ز گـر د  و غـبـا  ر  ما  شـد  ه
ر و ز هـا  ا ز تر س ر ا کــت مـیـر و یـم  با  تا  کـو ی          نـیـم  نا  ن خـشک هـم  شـا م  و نهــا  ر  ما  شــد ه
د و د می خـیز د ز ا ر گ  و  کـو چــــه  و با  ز ا  ر ما          کــو ر هً  آ  تـش هـمـیـن  قـلـب  فـگـا  ر مـا  شــد ه
د خـتـر ا ن خـو د ر ا ز با لکـن  بر ز میـن می ا فگـنند           با ر یش و را کـت و هم ز و ر خو ا ستگا ر ما شده
آ مر و ما مـو ر وا فـسر و  کـا ر گـر و مز د  و ر هـمه          چـو ن گــد ا ی ر و ی با  ز ا ر کا ر و با ر ما شد ه
نه لـحا ف و نه تـو شک ما ند ه بـما غـا ر تگـــــــر ا ن           گــر می سـر مـا ی ما شـمـع  مــــز ا  ر مـا شـــد ه
کـو چه و پس کـو چـه ها ی ما ر و ا نست جو ی خو ن          د ا ر هـا بر پا بـه پـا ر ک « ز ر نگـا ر » ما شـد ه
ر ا ه  بنـد ا ن و چـپـا و ل  میکـنـنـد غـا  ر تگــــر ا  ن          هـر طـر ف مسـد و د  ا ز گـشت و گـذ  ا ر مـا شد ه
پشتـو ن و تا جک هـز ا ره  ر ا ه خو د گـم کـر د ه ا یم         د سـتـه هـا ی د ز د و ر هـز ن پـیـره  د ا ر ما شد ه
هـمچـو  بر گ بـیــد  می لــر ز یم  ز خـشم طـا  لبـــــا ن         ر  یــشـهـــا ی د  و بـلـستی ا فـتـخـا  ر مـا  شــــد ه
تـبـلـه  و تـنـبـو ر غـیـچک د هـــل  و ســر نا یم شکست          بـر د رخـتـا ن غـر غـر ه  تـیـپ و نو ا ر ما شـــد ه
ا مـر با ا لمعر و ف شـلا  ق  مـیـز نـد بـر بی حجـــــا ب          با حـجـا ب ا ز تر س شا ن ا سپ و حما ر ما شد ه
ما  هـمـه چـو ن گـلـهً گـو سفـنـد و قـصـا با ن  چو پا  ن         کــــا ر د هـا ی  تـیـز و بـر ا ن ا نـتـظـا ر ما شــد ه
قـلـب من چـو ن قـوغ  میسـو ز د  بـــــــر ا ی هـمو طن          «بد گذ شت ا ز بد  تر ش تو به » شعـا ر ما شـد ه
ر و ز خـو ش هر گـز نـبـیـنـیـم ما ر هـا کـر د یـم و طـن
مـا د ر بـیـچـــا ر ه  کـو ر ا ز ا نـتـظــــا  ر مـا  شــد  ه
 
 
عبد ا لفغو ر ( غو ر ی )
خا طر ا ت تلخ سا ل ها ی جنگ
20.12.2005