آرشیف

برای امید فردایم می درخشی
واز ملون دنیا طبیعی
برای بهتر زبنده دلم را به افق کشیدی
تویی یک بار با بهار سبزی
برای روز های حزینم تراویدی
با ارمغان از مَحبت مشعوفم کردی
دو دستم را با سخاوت گرفتی
وبا خلوت رؤیا هایم را ساختی
از یک جرقه آتشین دنیای
سعادت را برایم ساختی
با عشق تو بودن گرمی
از آتش برزخ خدای
بهتر است .