آرشیف

هستم چو درخت خشک بی برگ ام‌‌ و بارم
یک شاخه پر‌ میوه در غنچه و‌بارم نیست 

نی زوق چمن دارم نه سبزه و یا لاله 
نی زوق به گلگشتی یا زوق به کارم نیست

آتش گرفت جانم چون شمع به تنهایی 
گشتم چو‌ خاکستر دودی ز شرارم نیست

نوروز شد و عالم سر سبز شد و خرم 
جز خرمی ات میهن حرفی و شعارم نیست 

بی کینه دلی دارم با از خود و بیگانه 
من شادم از این‌ نعمت در سینه غبارم نیست